Vleugelprofiel: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Robot: Verplaatsing van 25 interwikilinks. Deze staan nu op Wikidata onder d:q4698744 |
Thin airfoil theory; helaas geen goede/algemene Nederlandse vertaling voor kunnen vinden |
||
Regel 2:
Het '''vleugelprofiel''' van een [[Vleugel (vliegtuig)|vliegtuigvleugel]] is de vorm van de dwarsdoorsnede van de vleugel. Het vleugelprofiel is bepalend voor de aerodynamische eigenschappen van de vleugel. Een profiel van een vleugel kan [[symmetrisch]] of [[asymmetrisch]] zijn.
Om twee profielen met elkaar te vergelijken (gelijkvormige profielen hebben immers aerodynamisch dezelfde eigenschappen) of om een profiel te tekenen en/of te maken, moet er een eenduidige beschrijving zijn. Een profiel wordt beschreven aan de hand van een tabel met de kenmerken van het profiel voor punten op de [[Vleugelkoorde|koorde]], de lijn die de uiterste punten aan voor- en achterkant met elkaar verbindt. Met de moderne computertechniek worden ook de xy- coördinaten van de grafiek van het profiel beschreven. Deze coördinaten kunnen direct gebruikt worden om het profiel te plotten op een CNC-machine.
Regel 15:
:[[Bestand:Profielkenmerken.png]]
:{| class="wikitable"
! Nederlands
Regel 35:
*Noot: de termen "aanvalsboord" , "vluchtboord" en "skeletlijn" zijn termen die in België gebruikt worden. In Nederland gebruikt men daarvoor "vleugelvoorrand" , " vleugelachterrand" en "welvingslijn".
== Thin airfoil theory ==
De ''thin airfoil theory'' is een eenvoudige theorie die de relatie tussen de invalshoek en de opgewekte lift beschrijft voor onsamendrukbare wrijvingsloze luchtstromen. De theorie is bedacht door de Duits-Amerikaanse wiskundige [[Max Munk]] en verfijnd door anderen in de jaren 20 van de 20e eeuw. De theorie idealiseert de stroming rondom een vleugelprofiel tot een tweedimensionale stroming rond een dun profiel. Het profiel wordt als het ware versimpeld tot profiel met een verwaarloosbare dikte en een oneindige [[Spanwijdte (vlucht)|spanwijdte]].
De theorie was in zijn tijd vooral belangrijk omdat het een solide, theoretische basis gaf voor de volgende eigenschappen van een vleugelprofiel in een tweedimensionale stroming:
# bij een symmetrisch profiel liggen het middelpunt van de druk en het aerodynamisch middelpunt exact op 1/4 van de [[vleugelkoorde]] achter de vleugelvoorrand;
# bij een gebogen vleugelprofiel ligt het aerodynamisch middelpunt exact 1/4 koorde achter de vleugelvoorrand;
# de helling van de [[liftcoëfficiënt]] tegen de invalshoek is <math>2 \pi\!</math> per radiaal.
Als gevolg van (3) is de [[Liftcoëfficiënt#Tweedimensionale liftcoëfficiënt|tweedimensionale liftcoëfficiënt]] van een symmetrisch vleugelprofiel met oneindige spanwijdte gelijk aan:
:<math> \ c_L = 2\pi \alpha</math>
:waarin <math>c_L\!</math> de tweedimensionale liftcoëfficiënt is,
:<math>\alpha\!</math> de invalshoek in radialen is, ten opzichte van de koorde.
Daarnaast is de tweedimensionale liftcoëfficiënt van een gebogen vleugelprofiel met oneindige spanwijdte, als gevolg van (3), gelijk aan:
:<math> \ c_L = c_{L_0} + 2\pi\alpha</math>
:waarin <math> \ c_{L_0}</math> de tweedimensionale liftcoëfficiënt bij een invalshoek van 0° is.
De ''thin airfoil theory'' houd geen rekening met [[overtrek]], wat normaal gesproken bij een invalshoek tussen 10° en 15° optreedt.
{{Bronvermelding anderstalige Wikipedia|taal=en|titel=Airfoil|oldid=548790311|datum=20130505}}
[[Categorie:Aerodynamica]]
| |||