Henri Imbert des Mottelettes: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
+wikilinks |
||
Regel 6:
Henri Imbert was de tweede in de rij van de negen kinderen van het echtpaar Imbert-Rotsart, van wie er vijf de volwassen leeftijd bereikten, maar alleen hij en een zus trouwden. Terwijl hij in Frankrijk verbleef werd Imbert kapucijn, maar dat hield hij niet vol. Een tijdstip hiervoor is niet bekend, maar het moet normaal voor het uitbreken van de Franse revolutie geweest zijn.
Henri trouwde in 1792 met Marie-Anne de Stoop (Brugge 14 oktober 1763 - 29 januari 1837), dochter van Jean-Jacques de Stoop en Anne Willems. Hierdoor werd hij de schoonbroer van procureur-generaal Joseph de Stoop (1771-1849), [[Charles de Brouckère (senior)]] en [[Bernard Van Severen]]. In 1830 kozen de Stoop, de Brouckère en waarschijnlijk ook Imbert voor het [[Verenigd Koninkrijk der Nederlanden]], terwijl Van Severen voor de [[Belgische revolutie]] koos.
Het echtpaar Imbert-de Stoop had een dochter Pauline (1802-1819) en een zoon [[Charles Imbert des Mottelettes|Charles Imbert]] (Brugge 1799 - Sceaux 1861). Na advocaat te zijn geweest in Brussel, trok hij naar Parijs en verwierf internationale bekendheid als secretaris van de 'Société d'Ethnologie' en van de 'Société de géographie'. Hij was de laatste Imbert, met hem stierf de familie uit.
Regel 20:
Naast zijn rechtenstudies volgde Imbert ook een opleiding als kunstschilder. Hij volgde in Brugge privélessen bij [[Jan Garemijn]]. Hij trok vervolgens naar Parijs waar hij zich bijkomend bekwaamde.
Imbert specialiseerde in het [[kopiëren]] van oude meesters en in het restaureren van schilderijen.
Hij zette zich ook aan het schrijven van een biografisch woordenboek van schilders, werk dat hij echter niet tot een goed einde bracht.
| |||