Geschiedenis van de spelcomputer (tweede generatie): verschil tussen versies

In de vroegste spelcomputers, werd de computercode voor één of meer spellen "hardcodedhardcode" in de microchips middels "discrete logic" waaraan ''nooit'' extra spellen aan konden worden toegevoegd. Medio de jaren 1970 werden de videospelletjes vastgelegd op [[Spelcartridge|cartridges]]. De programma's werden gebrand op ROM-chips die in een plastic cartridge-omhulsel waren bevestigd en in de hiervoor aanwezige groeven van een spelcomputer konden worden gestoken. Als de cartridges op de (spel)computer zijn bevestigd dan lazen de microprocessors het cartridgegeheugen en voerden het programma uit dat daarin was opgeslagen. Niet langer beperkt tot de in de computer gebrande spellen konden consumenten nu een bibliotheek van spelcartridges vergaren.