Appelstroop: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 20:
==IJzergehalte==
Van oudsher staat appelstroop bekend als een goede bron van ijzer. Er bestaat geen eenduidigheid over de herkomst van ijzer in appelstroop. Het is een veelgehoorde opvatting, dat appelstroop
Er is getracht dit gehalte te verklaren door bijvoorbeeld te kijken naar het materiaal waarin de stroop is ingekookt. Dit zou een honderdvoudige toename van de hoeveelheid ijzer kunnen betekenen<ref>C.V.Moore, ''Ser. Haematol.'' ('''1965''') 6: 1</ref><!-- zelf niet kunnen bekijken, maar verwijzing gevonden via ander artikel. Eia-->, hoewel dit niet per se aan het kookproces hoeft te worden toegeschreven.<ref>A.Rosanoff, B.M.Kennedy, ''Fed. Proc.'' ('''1979''') 38(3): 454</ref><!--referentie niet goed kunnen controleren, eia.--> Overigens werd appelstroop vroeger vaak in koperen ketels geproduceerd. Appel blootgesteld aan ijzer voor enige duur zou de biologische beschikbaarheid van het ijzergehalte met een
Volgens deze opvatting nam het ijzergehalte direct enorm af toen vanaf de jaren vijftig andere potten werden gebruikt bij de fabricage. Een aantal fabrikanten zou er toen direct toe zijn overgegaan om ijzer toe te voegen als bestanddeel van de stroop. Hiertegenover staat de opvatting dat ijzer wel degelijk van nature in appelstroop zit, aangezien ook biologische appelstroop ijzer bevat, terwijl biologische producten geen dergelijke toevoegingen mogen bevatten.
Het hoge ijzergehalte(20mg per 100gr)in de appelstroop van nu, wordt veroorzaakt door de toevoeging van ingedikt suikerbietensap (beetwortelsap) dat wel rijk aan ijzer is
==Referenties==
| |||