Eerste Franse Keizerrijk: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 90:
Het '''Franse Keizerrijk''' (1804-1814/1815), ook bekend als het '''Grotere Franse Keizerrijk''', '''Eerste Franse Keizerrijk''' of '''Napoleontisch Keizerrijk''', was het keizerrijk van [[Napoleon Bonaparte|Napoleon I]] van Frankrijk. Het was de dominante macht van een groot deel van het vasteland van Europa in de vroege 19e eeuw.
Napoleon werd [[keizer der Fransen]] op 18 mei 1804 en tot keizer gekroond op 2 december 1804, wat de periode van het [[Consulaat (Frankrijk)|Franse Consulaat]] beëindigde. Het behaalde vroege militaire overwinningen in de [[Derde Coalitieoorlog]] tegen Oostenrijk, [[Pruisen]], Rusland, Portugal en geallieerde naties, met name bij de [[Slag bij Austerlitz]] (1805) en de [[Slag bij Friedland]] (1807). Het [[Vrede van Tilsit|Verdrag van Tilsit]] in juli 1807 beëindigde twee jaren
De daaropvolgende reeks oorlogen gezamenlijk bekend als de [[Napoleontische oorlogen]] breidden de Franse invloed uit over het grootste gedeelte van West-Europa tot Polen. Op zijn hoogtepunt in 1812 had het Franse Keizerrijk 130 [[Departementen van Frankrijk|departementen]], regeerde het over 44 miljoen onderdanen, hield het een extensieve militaire aanwezigheid in Duitsland, Italië, Spanje en het [[Hertogdom Warschau]], en kon het rekenen op Pruisen en Oostenrijk als nominale bondgenoten.
| |||