Marconist: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Legobot (overleg | bijdragen)
k Verplaatsing van 3 interwikilinks die op Wikidata beschikbaar zijn op d:q730537
Richardw (overleg | bijdragen)
k interpunctie; "de meesten" slaat terug op personen: mét -n
Regel 1:
[[Afbeelding:Marconi.jpg|thumb|150px|Guglielmo Marconi]]
Een '''marconist''' (genoemd naar de uitvinder van de draadloze telegrafie, [[Guglielmo Marconi]]) is een persoon die is opgeleid in het zenden en ontvangen van [[morse]]-codesignalen met behulp van [[radio]]. Andere benamingen zijn [[Telegrafist|radiotelegrafist]] en Radioradio-Officierofficier.
 
Het seinen van morse ging vanouds met een [[seinsleutel]], waarbij vanuit de pols in ritmische bewegingen 'punten' en 'strepen' (korte en -driemaal- langere tonen) werden geseind. Een professionele marconist werd twee jaar lang getraind in het op correcte wijze seinen van de morsepatronen, zonder afwijkingen van de standaard. Aangezien geen enkel mens een machine is, kon een getrainde marconist vaak een andere marconist herkennen aan de kleine minieme afwijkingen in het seinschrift. Herkenbare (grotere) afwijkingen waren voor een marconist eventueel grond voor ontslag. Dit kwam hoogst zelden voor omdat de training en het examen grote afwijkingen niet toestonden.
Een '''marconist''' (genoemd naar de uitvinder van de draadloze telegrafie, [[Guglielmo Marconi]]) is een persoon die is opgeleid in het zenden en ontvangen van [[morse]]-codesignalen met behulp van [[radio]]. Andere benamingen zijn [[Telegrafist|radiotelegrafist]] en Radio-Officier.
 
Het ontvangen van morsecode ging vanouds op het gehoor: in professionele omgevingen meestal met behulp van een [[koptelefoonhoofdtelefoon]]. Sommige marconisten schreven de ontvangen letters met de hand, maar de meestemeesten werden opgeleid om meteen de ontvangen letters op een [[typemachineschrijfmachine]] aan te slaan. Zodoende ontstond er een getypt telegram/bericht.
Het seinen van morse ging vanouds met een [[seinsleutel]], waarbij vanuit de pols in ritmische bewegingen punten en strepen (korte en -driemaal- langere tonen) werden geseind. Een professionele marconist werd twee jaar lang getraind in het op correcte wijze seinen van de morsepatronen, zonder afwijkingen van de standaard. Aangezien geen enkel mens een machine is, kon een getrainde marconist vaak een andere marconist herkennen aan de kleine minieme afwijkingen in het seinschrift. Herkenbare (grotere) afwijkingen waren voor een marconist eventueel grond voor ontslag.Dit kwam hoogst zelden voor omdat de training en het examen grote afwijkingen niet toestonden.
 
Het ontvangen van morsecode ging vanouds op het gehoor: in professionele omgevingen meestal met behulp van een [[koptelefoon]]. Sommige marconisten schreven de ontvangen letters met de hand, maar de meeste werden opgeleid om meteen de ontvangen letters op een [[typemachine]] aan te slaan. Zodoende ontstond er een getypt telegram/bericht.
 
Een professionele marconist behoorde minimaal twintig woorden per minuut te kunnen seinen en opnemen. Dit komt dus overeen met gemiddeld honderd typeaanslagen per minuut, waarbij men ook de morsecode moest herkennen of moest omzetten naar de juiste tekens. Enkele marconisten waren in staat tot veertig woorden per minuut te seinen en op te nemen, het record ligt in de orde van 44 tot 46 woorden per minuut.
 
Met de komst van de [[Telex (communicatie)|telex]] in het landverkeer begin 20e eeuw en met de komst van automatische radioapparatuur is marconist een uitstervend beroep geworden. [[Walstation [[Scheveningen Radio]] (roepnaam: PCH) sloot eind jaren negentig de deuren en door [[SOLAS]] wordt morsecode niet meer vereist.
 
De enige groepen gebruikers zijn nog [[radioamateur]]s en militaire verbindingen in diverse landen. Ook de [[Koninklijke Marine]] gebruikt nog morse voor [[Lichtmorsecommunicatie|lichtmorse seinenlichtmorseseinen]] (seinen tussen schepen met behulp van een gerichte seinlamp, ook wel Aldis lampAldislamp geheten).
 
[[Categorie:Historisch beroep]]