Interne nucleofiele substitutie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Addbot (overleg | bijdragen)
k Robot: Verplaatsing van 3 interwikilinks. Deze staan nu op Wikidata onder d:q1092165
Capaccio (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 4:
Twee representatieve organische reacties om dit mechanisme te demonstreren zijn de [[Halogeneren|chlorering]] van [[Alcohol (stofklasse)|alcoholen]] met [[thionylchloride]] en de ontleding van alkylchloorformiaten. Het belangrijkste kenmerk is het behoud van [[Configuratie (scheikunde)|stereochemische configuratie]].
 
Thionylchloride reageert eerste met het alcohol, waarbij een [[Sulfiet|alkylchloorsulfiet]] wordt gevormd. De twee stap verloopt via een [[concertedGeconcerteerde reactie|geconcerteerd proces]]: hierbij wordt [[zwaveldioxide]] afgesplitst en tegelijkertijd vervangen door het [[Chloride|chloride-ion]]. Dit ion bindt op de sulfietgroep. Het verschil met een [[SN1-reactie|S<sub>N</sub>1-reactie]] is dat het ionenpaar niet volledig [[Dissociatie (scheikunde)|gedissocieerd]] is en daardoor geen echt [[carbokation]] wordt gevormd. Dit zou anders leiden tot [[racemisatie]].
 
Dit reactiemechanisme is bestudeerd door onder meer [[pyridine]] toe te voegen. Dit leidt tot inversie. De reden hiervoor ligt in het feit dat het [[vrij elektronenpaar]] van [[Stikstof (element)|stikstof]] in pyridine [[Donor-acceptorbinding|gedoneerd]] wordt aan de intermediaire sulfietgroep ter vervanging van het chloride-ion. Dit chloride-ion kan enkel nog aanvallen op de andere zijde van de molecule, waardoor inversie optreedt.