'''Hendrik van Marle''' ([[1362]]-[[1397]]) was de oudste zoon van [[Robert I van Bar]], hertog van [[Marle (Frankrijk)|Marle]], en [[Maria van Frankrijk (1344-1404)|Maria van Frankrijk]]. Op jonge leeftijd werd hij verloofd met Isabella, de dochter van [[Jan I van Lotharingen]]. Deze trouwde echter in 1386 met [[Engelram VII van Coucy|Engelram van Coucy]].
In 1374 ging hij naar het hof van zijn oom [[Karel V van Frankrijk|Karel V]] en hij was aanwezig bij de kroning van Karels zoon, [[Karel VI van Frankrijk|Karel VI]]. Hij nam deel aan een campagne in [[graafschap Vlaanderen|Vlaanderen]] in 1383. Het jaar hierop trouwde hij met [[Maria van Coucy]], de dochter van dezelfde Engelram die met zijn vroegere verloofde zou huwen. Na de dood van haar vader in 1497 zou zij [[lijst van graven van Soissons|gravin van Soissons]] worden. Hendrik heeft echter niet van dit graafschap gebruik kunnen maken. In 1396 werd hij verplicht om met de [[Jan zonder Vrees (hertog van Bourgondië)|hertog van Bourgondië]] tegen de [[Bayezid I|Ottomaanse sultan]] te strijden. Hij werd gevangengenomen bijin de [[slag bij Nicopolis]]. Hoewel hij vrijkwam nadat er losgeld voor hem was betaald, stierf hij bij zijn terugreis nabij [[Venetië (stad)|Venetië]].
Omdat zijn vader nog leefde bij zijn dood, is hij nooit hertog van Marle geworden. Hendriks enige zoon, [[Robert van Bar]], zou uiteindelijk diens grootvader opvolgen.
