Magnus I van Noorwegen: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 16:
}}
'''Magnus I Olavson''' (ca.[[1024]] – [[25 oktober]] [[1047]]), bijgenaamd '''Magnus de Goede''', was koning van [[Noorwegen]] van [[1035]] tot 1047 en koning van [[Denemarken]] van [[1042]] tot 1047.
Magnus was de zoon van koning [[Olaf II|Olaf II van Noorwegen]] (de heilige Olaf), die de Noren tegen hun zin tot het christendom probeerde te bekeren. In 1028 moest Magnus samen met zijn vader uit Noorwegen vluchten naar [[Rusland]]. In 1035, na de dood van [[Knoet de Grote]], riepen de Noorse edelen, die geen zin meer hadden om door de Denen geregeerd te worden, Magnus terug en werd hij uitgeroepen tot koning van Noorwegen.
| |||