Immuniteit (biologie): verschil tussen versies

Hieronder worden deze barrières kort uitgelegd.

 

De huid is (op een paar plekken als mond en ogen na) een gesloten orgaan. Ziekteverwekkers kunnen er moeilijk doorheen. Door talgklieren in de huid wordt talg afgescheiden (vet), hierdoor wordt de huid waterafstotend en bestendig tegen [[micro-organismen]]. De bacteriën in de huid maken het pathogene bacteriën moeilijk zich te handhaven. Deze bacteriën worden onderscheiden in residente (blijvende) en transiënte (voorbijgaande) populaties. Ook na zorgvuldig wassen van de handen blijft de residente populatie aanwezig. Dit is externe niet-specifieke afweer. Ook slijmvliezen en zure gebieden vallen onder de eerst afweer. Slijmvliezen scheiden antistoffen uit die potentiële ziekteverwekkers uitschakelen. In zure gebieden kunnen de meeste micro-organismen niet overleven.

 

 

Zodra barrière 1 overkomen is (bijvoorbeeld door innemen met voedsel) komen ze bij barrière 2, deze bestaat uit acties en handelingen van witte bloedcellen, namelijk macrofagen, granulocyten en natural killer cellen. Het zijn fagocyten die ofwel de ziekteverwekkers zelf ofwel aangetaste lichaamscellen opruimen door ze te fagocyteren. Dit is interne niet-specifieke afweer.