In [[2004]] is de [[Nederlandse Orde van Advocaten]] akkoord gegaan met een vijfjarige proef met een no cure no pay-regeling in [[letselschade|letsel-]] en [[overlijdensschade]]zaken.
DeDestijds ministerwas Minister van Justitie is[[Piet Hein Donner|Donner]] een verklaard tegenstander van no cure no pay. DeNa regeringde heeft[[ministerraad]] devan Verordening,4 waarinmaart 2005 verklaarde de Nederlandseregering Ordedaarom vande Advocatenbetreffende verordening waarin het experiment mogelijk maakte,werd daaromgemaakte voorgedragenvoor te dragen voor vernietiging door de Kroon, zoals blijkt uit een persbericht van de [[Ministerraad]] uit maart 2005.<ref>[http://www.emea.nl/?p=2800 Kabinet geen voorstander van no cure no pay]. Persbericht, 4 maart 2005</ref> Bij besluit van 9 maart 2005 vernietigde de Kroon de wijzigingsverordening wegens strijd met het algemeen belang.<ref>[https://zoek.officielebekendmakingen.nl/stb-2005-123.pdf Besluit van 9 maart 2005, houdende vernietiging van de Verordening tot wijziging van de Verordening op de praktijkuitoefening (onderdeel Resultaatgerelateerde Beloning) van de Nederlandse orde van advocaten van 25 maart 2004], ''Stb.'' 2005, 123.</ref>
Gedragsregel 25 lid 2 van de Nederlandse Orde van Advocaten verbiedt het advocaten nog steeds om op no cure no pay basis te werken. Ook art. 2 lid 1 van de ''Verordening op de praktijkuitoefening'' (onderdeel Resultaatgerelateerde Beloning), gepubliceerd in de [[Staatscourant]] van 2004, nummer 70 (Stct. 2004, 70) bepaalt dat advocaten '''niet''' mogen overeenkomen dat slechts bij het behalen van een bepaald resultaat salaris in rekening wordt gebracht.
