Slag bij Königgrätz: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 24:
| campaign=
}}
De '''Slag bij
==Vooraf==
Regel 30:
[[Bestand:Helmuth Karl Bernhard von Moltke.jpg|thumb|100px|left|Helmuth von Moltke]]
[[Bestand:Karte zur Schlacht bei Koeniggraetz (3. Juli 1866).jpg|thumb|260px||Kaart van de Slag bij Sadowa]]
De [[annexatie]] van [[Hertogdom Sleeswijk|Sleeswijk]] en [[Hertogdom Holstein|Holstein]], na de Pruisische overwinning van de [[Tweede Duits-Deense Oorlog]] in [[1864]], noodzaakte [[Keizerrijk Oostenrijk|Oostenrijk]] ertoe een bondgenootschap aan te gaan met [[Koninkrijk Beieren|Beieren]], [[Koninkrijk Saksen|Saksen]] en [[Koninkrijk Hannover|Hannover]]. Dit was nodig om de verdere uitbreiding van het Pruisische grondgebied tegen te gaan en een tegengewicht te vormen voor het bondgenootschap tussen [[Pruisen]] en [[Italië]].
Een oorlog tussen beide [[alliantie]]s zou niet lang op zich laten wachten. In juni van [[1866]] mobiliseerde [[generaal]] [[Helmuth Karl Bernhard von Moltke|Helmuth von Moltke]] de troepen in [[Bohemen]]. Met behulp van zijn goede planning en zijn uitstekend spoorwegennet verdeelde hij zijn 3 legers over een zone van om en bij de 500 km. De Oostenrijkers waren veel langzamer in het verplaatsen van hun troepen en werden overrompeld door de Pruisen. Hun aanvoerder, [[Ludwig von Benedek]], slaagde er uiteindelijk toch in zijn troepen te centraliseren tussen [[Sadowa]] en [[Königgrätz]]. Hij had zijn sporen verdiend tijdens de [[Slag bij Solferino]] door de nederlaag van het Oostenrijkse leger te verhinderen. Omdat hij inzag dat een overwinning op Pruisen nu zo goed als onmogelijk was, had hij de Oostenrijkse keizer [[Frans Jozef I]] gevraagd om vrede te sluiten met de koning van Pruisen, [[Wilhelm I van Duitsland|Wilhelm I]]. Dit werd door de keizer afgewezen. Moltke moest daarentegen een snelle overwinning behalen om te vermijden dat [[Frankrijk]] zich zou mengen in het geschil.
| |||