Jacques Le Goff: verschil tussen versies

Le Goff studeerde na zijn opleiding aan de [[École Normale Supérieure]] geschiedenis, onder andere in Praag. Hij was verbonden aan de École Française te Rome en aan de universiteit van Lille eer hij vanaf 1960 in Parijs werkte. Vooral [[Marc Bloch]] en [[Georges Duby]] hebben hem beïnvloed. Hij was sinds 1972 directeur van de [[École des Hautes Etudes en Sciences Sociales]] te Parijs, als opvolger van [[Fernand Braudel]]. Le Goff schrijft [[cultuurgeschiedenis]] van de middeleeuwen en meer specifiek de historische [[antropologie]] van deze periode. Zijn aanpak vernieuwde het instrumentarium van de traditionele mediëvistiek, maar ook dat van de Annales-historici doordat hij minder aandacht schenkt aan de [[economie als systeem|economie]]. Zo geeft hij in ''De cultuur van middeleeuws Europa'' behalve een chronologisch geordend beeld van Europa in de middeleeuwen ook inzicht in de [[mentaliteitsgeschiedenis]] van dit tijdvak. Le Goffs boek ''La naissance du purgatoire'' beschrijft de langzame opkomst, verspreiding en ontwikkeling van het religieuze begrip [[vagevuur]]. Zijn [[biografie]] van [[Lodewijk IVIX van Frankrijk|Lodewijk de Heilige]] verkent de (on-)mogelijkheden van dit genre in brede zin. In 2004 won Le Goff de [[Dr. A.H. Heinekenprijs]] voor geschiedenis.