Kurt von Schleicher: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Legobot (overleg | bijdragen)
k Verplaatsing van 38 interwikilinks die op Wikidata beschikbaar zijn op d:q57133
Regel 10:
In [[1931]] hielp hij [[Heinrich Brüning]] in het zadel als [[rijkskanselier]], maar liet hem later vallen toen hij ervoor koos om [[Franz von Papen]] te steunen, die in [[1932]] [[rijkskanselier]] werd. Toen Von Papen eenmaal kanselier was, begon von Schleicher zich tegen hem te verzetten, omdat Von Papen een rechts kabinet had gevormd; Von Schleicher voelde meer voor een centrumkabinet. De conflicten leidden opnieuw tot verkiezingen in november [[1932]]. De uitslag bracht weinig duidelijkheid, hoewel de [[Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij]], onder leiding van [[Adolf Hitler]], voor het eerst in haar geschiedenis zetels verloor.
 
In december wist von Schleicher de rijkspresident Von Hindenburg te overtuigen Von Papen als kanselier te ontslaan en hemzelf te benoemen tot rijkskanselier. Zijn pogingen een centrum-rechts kabinet te vormen verliepen moeizaam; Schleicher wilde gebruikmaken van de door het verlies van zetels ontstane tweedracht in de [[Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij|NSDAP]] en zocht contact met de meer gematigde [[Gregor Strasser]], de linkse [[nazi]]. Hij probeerde Strasser los te weken van de [[Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij|NSDAP]] door hem het vicekanselierschap aan te bieden. Zo kon hij een splitsing teweegbrengen binnen de nazi's zelf. Hitler had vanwege de nederlaag in november grote problemen binnen zijn partij. Zijn aanhang kalfde af en er waren forse schulden. Schleicher had alle macht en de volle steun van het leger. Toen [[Adolf Hitler|Hitler]] hiervan hoorde, dwong hij Strasser zijn functies in de NSDAP neer te leggen. Hitler keerde zich nu definitief tegen Von Schleicher. Intussen wist Franz von Papen in het gevlij te komen bij de rijkspresident, die met lede ogen de moeizame besprekingen volgde. Von Papen maakte Von Hindenburg vervolgens duidelijk dat hij Hitler kanselier moest maken, terwijl hijzelf als vicekanselier een oogje in het zeil zou houden. In tegenstelling tot een half jaar eerder zette de rijkspresident nu zijn bezwaren opzij.
 
 
== Samenzwering tegen von Schleicher ==