Devşirme: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 9:
De jongens werden meestal eerst in [[Turkije|Turkse]] boerengezinnen ondergebracht, waar ze door het zware werk kracht opdeden en bovendien [[Turks]] leerden spreken. Daarna werden ze naar [[Constantinopel]] of een ander [[garnizoen]] gestuurd om een meer specifiek trainingsprogramma te beginnen.
Ze werden getraind in het omgaan met wapens, maar kregen ook onderwijs in [[kalligrafie]], (islamitische) [[theologie]], [[literatuur]], de [[Sharia]] en vreemde talen.
Het programma was zwaar en de rekruten mochten niet buiten het trainingskamp komen. Van de 196 afdelingen van het [[Janitsaren]]korps waren in [[Rumelië]] (het Europese deel van het
Nadat ze hun opleiding afgerond hadden, werden de jongemannen verspreid over het leger en de administratie van het
Het effect was dat de elite van het Ottomaanse Rijk van verschillende delen van het
==Historische achtergrond==
Regel 19:
De devşirme was een doelmatigere versie van dit systeem, omdat het niet erfelijk was (kinderen van rekruten mochten zelf niet gerekruteerd worden).
Onder de [[Ottomaanse dynastie]] werd het systeem ingevoerd door [[Murat I]] (1326 - 1389), die meer mankracht nodig had bij het neerslaan van opstanden en in de bijna eindeloze reeks oorlogen waarin het
Het systeem nam in belang af in de 16e en [[17e eeuw]]. Vanaf [[1568]] vond de rekrutering slechts af en toe plaats. In [[1648]] werd devşirme officieel afgeschaft. De teloorgang van devşirme kwam ten eerste omdat de omvang van het
==Theologische achtergrond==
Regel 34:
==Sociale achtergrond==
Hoewel de devşirme van de gerekruteerde jongens persoonlijke slaven van de sultan maakte, werd het vaak als een eer beschouwd als een familielid geronseld werd. De reden daarvoor is dat de jongens de kans kregen tot de hoogste posities binnen het
In de christelijke delen van het
Er zijn gevallen bekend dat islamitische families hun zonen illegaal onder de rekruten probeerden te brengen, wat laat zien dat het systeem desondanks ook als gunstig werd beschouwd. Ook de manier waarop de Janitsaren later hun kinderen in het systeem stopten toont dit aan.
Regel 45:
* {{tr}} [http://web.archive.org/web/20070928004036/http://www.osmanlimedeniyeti.com/makaleler/askeri/devsirme-usulu-acemi-oglanlar.html Artikel over devşirme (uit web.archive.org)]
* [http://i-cias.com/e.o/devsirme.htm "Dervisirme" in de "Encyclopaedia of the Orient"]
* {{de}} [http://www.ottomanempire.de/Geschichte/Armee/Heerwesen_I/Janitscharen/janitscharen.html Janitsaren in het
* B.D. Papoulia, 1963, ''Ursprung und Wesen der “knabenlese” im Osmanischen Reich''. München
|