Varjagen: verschil tussen versies

In de [[vroege Middeleeuwen]] zakten Zweedse Vikingen de Russische rivieren af en bouwden [[Handelspost|handelsnederzettingen]] langs deze rivieren, de zogenaamde [[Handelsroute van de Varjagen naar de Grieken]]. Met de Grieken werd het welvarende [[Byzantijnse Rijk]] bedoeld dat het oostelijke [[Middellandse Zee]] gebied, de [[Balkan (schiereiland)|Balkan]] en de [[Zwarte zee]] beheerste. Na verloop van tijd begonnen deze Vikingen een elite te vormen tussen de Slaven in Rusland, en noemden zich Varjagen. Het verhaal ging dat zij eens verjaagd werden door een Slavische opstand. De Slaven zouden echter direct daarna zodanig onder elkaar zijn beginnen te vechten, dat ze de Varjagen vroegen of ze hen weer wilden leiden. Hoe het ook zij, de Varjaag [[Rurik]] wist in 860 een groot aantal van dergelijke nederzettingen in Noord-Rusland te verenigen, en viel de Byzantijnse hoofdstad [[Constantinopel]] zelfs aan. Deze en volgende overvallen bleven zonder resultaat maar sommige Varjagen boden wel hun diensten als huurling aan aan de Byzantijnen. Ze werden ondergebracht in de [[lijfwacht]] van de keizer en hun naam, Varjagen, werd op den duur ook de naam van dit militaire elitekorps. In de tweede helft van de [[9e eeuw]] gingen de Varjagen in Rusland op in de lokale bevolking en kon steeds meer van een echte Russische staat gesproken worden.