Legaliteitsbeginsel: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Phenoss (overleg | bijdragen)
→‎Strafrecht: aanvulling Stafvorderlijk legaliteitsbeginsel en verhouding tot art. 1 Sr
Phenoss (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 17:
In het strafrecht betekent het legaliteitsbeginsel (hier ook wel ''nulla poena beginsel'' genoemd), dat een gedraging alleen strafbaar kan zijn als er op het moment van plegen een wet bestond die de gedraging strafbaar stelde. Met andere woorden, een daad kan niet met terugwerkende kracht strafbaar gemaakt worden.
 
Voor het Strafprocesrecht geldt een voor dat rechtsgebied gedifferentieerd legaliteitsbeginsel. Art. 1 WvSv bepaalt dat "Strafvordering alleen plaats heeft bij de wet voorzien". "Bij de wet voorzien" moet heel strikt worden geïnterpreteerd. In het [[Muilkorf-arrest]] is bepaald dat alleen in formele wetten strafvordelijke''(wetten genomen door Staten-Generaal en regering tezamen)'' strafvorderlijke bevoegdheden mogen worden geschapen (attributie). In het materiële strafrecht kunnen strafbepalingen zich ook in lagere wetgeving "bevinden". Een voorbeeld zijn APV's afkomstig van de gemeenteraad, die met ten hoogste 3 maanden hechtenis kunnen worden bedreigd. Alleen de straf zelf dient in een [[formele wet]] te zijn geformuleerd.
 
Nederlands [[Wetboek van Strafrecht]]: Artikel 1.