Deuterium: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k r2.7.2+) (Robot: toegevoegd: be:Дэйтэрый
Spelling
Regel 19:
| afwijking2 =
}}
'''Deuterium''' of '''<sup>2</sup>H''' (occasioneel '''waterstof-2''' genoemd) is een stabielestabiel [[isotoop]] van [[Waterstof (element)|waterstof]]. In plaats van de gebruikelijke notatie voor isotopen <sup>2</sup>H wordt meestal gebruikgemaakt van het symbool D. In tegenstelling tot [[tritium]], een andereander isotoop van waterstof, is deuterium stabiel. De [[Abundantie (scheikunde)|abundantie]] op [[Aarde (planeet)|Aarde]] is laag: ongeveer 0,015% van alle waterstofatomen is deuterium. DeHet meest voorkomende isotoop van waterstof is [[protium (isotoop)|protium]] (<sup>1</sup>H). Deuterium werd in 1932 door [[Harold Urey]] ontdekt; hiervoor werd hem in 1934 de [[Nobelprijs voor de Scheikunde]] toegekend.
 
== Eigenschappen en toepassingen ==
De chemische eigenschappen van deuterium zijn nagenoeg gelijk aan die van waterstof. Door de ten opzichte van waterstof haast tweemaal zo grote [[atoommassa]] zijn de fysische eigenschappen van veel deuteriumverbindingen echter meetbaar verschillend. [[Zwaar water]] (D<sub>2</sub>O) heeft bijvoorbeeld een [[vriespunt]] van ongeveer 4°C en een blokje van zwaarwaterijs zinkt in [[water]] naar de bodem. Ook het [[kookpunt]] van zwaar water is wat hoger dan van normaal water.
 
Van dit verschil in eigenschappen wordt gebruikgemaakt bij de winning van deuterium, bijvoorbeeld bij herhaalde [[destillatie]] van water zal het achterblijvende water steeds een beetje meer zwaar water bevatten.
 
Omdat een deuteriumkern – anders dan een protiumkern – geen [[Spin (kwantummechanica)|spin]] heeft, zijn deuteriumverbindingen gewild als oplosmiddelen voor analyse door middel van [[kernspinresonantie]]. Ze interfereren dan niet met het signaal van de te onderzoeken stof. Een veelgebruikt oplosmiddel daartoe is [[deuteroform]] (de gedeutereerde vorm van [[chloroform]]).