Islamitische visies op niet-moslims: verschil tussen versies

De omgang van de islam met andere godsdiensten is in het verleden zeer verschillend geweest. Op basis van [[soera De Koe]] 256 kan het [[Bekering|bekeren]] slechts uit vrije wil en zonder dwang. De religie kent officieel dan ook geen [[zending]]sdrang. Bij de [[Verspreiding islam (632-661)|verspreiding van de vroege islam]] bleef, behalve een elite van [[Arabieren|Arabische]] moslims, de onderworpen bevolking in eerste instantie haar oude religie aanhangen.<ref name="Markus Hattstein">''Islam, cultuur en religie'', Markus Hattstein, vertaling door Nannie Nieland-Weits, Tandem Verlag GmbH, 2006, blz. 18, ISBN 978-3-8331-2631-4</ref> Arabieren konden zich aanvankelijk niet eens voorstellen dat een niet-Arabier moslim wilde worden.<ref name=huis>''In het huis van de islam'', Henk Driessen (redactie), Camilla Adang, Uitgeverij SUN, tweede druk november 2001, ISBN 90 6168 606 7, blz. 224</ref>. Andersgelovigen die desondanks toch tot de nieuwe godsdienst wilden toetreden konden dit slechts na zich te hebben gelieerd aan een Arabische familie.<ref name=huis />. Omstreeks 700 was het zelfs bij wet verboden om te bekeren tot de islam; moslims waren van mening dat de islam alleen voor Arabieren was, zoals het [[jodendom]] was bestemd voor de zonen van [[Jakob (aartsvader)|Jakob]].<ref>''Een geschiedenis van God. Vierduizend jaar jodendom, christendom en islam.'', oorspronkelijke titel: ''A History of God, From Abraham to the Present: the 4000 Year Quest for God.'', Karen Armstrong, vertaald door Ronald Cohen, Uitgeverij Anthos, vijftiende druk, mei 1998, ISBN 90-414-0776-6, p. 184</ref>. Joden en [[christendom|christenen]] werden getolereerd als [[Mensen van het Boek]], net als een deel van de [[hindoeïsme|hindoes]]<ref name="Markus Hattstein" /> en aanhangers van het [[zoroastrisme]]<ref name="Markus Hattstein" />, en kregen een beschermde [[dhimmi]]-status. Pas tijdens het [[kalifaat van de Abbasiden]] kon men de nieuwe religie aannemen.<ref>''Een geschiedenis van God, vierduizend jaar jodendom, christendom en islam'', [[Karen Armstrong]], vertaald door Ronald Cohen, Anthos, 1998, blz. 184, ISBN 90 414 0278 0</ref>

Volgens het merendeel van de islamitische [[fiqh]]geleerden en [[theologen]] verdient een moslim die van het geloof afvalt ([[ridda]]), en zich zodoende buiten de islam plaatst, de [[doodstraf]], maar men verschilt van mening of dit gepleegde feit wel voldoende is om een oordeel te vellen en uit te voeren.<ref>''Nieuwe inleiding tot de islam'', Dr. J.J.G. Jansen, Uitgeverij Coutinho, 1998, ISBN 90 6283 129 X CIP, blz 92</ref>

{{Appendix}}|1=|2=