Gastro-oesofageale reflux: verschil tussen versies

Het gevolg van veelvuldige reflux kan leiden tot een slokdarmontsteking ([[Refluxoesofagitis|oesofagitis]]), wat onbehandeld soms kan leiden tot verlittekeninglittekens en vernauwing ([[stenose]]) en soms ook tot intestinale [[metaplasie]] van het slijmvlies van het onderste deel van de slokdarm. Als dit optreedt noemen we dit een [[Barrett-oesofagus]]. Deze laatste toestand kan soms leiden tot een [[adenocarcinoom]] van de slokdarm. Bij dergelijke patiënten wordt dan ook regelmatig een [[gastroscopie|scopie]] aanbevolen om een dergelijke ontaarding vroegtijdig te ontdekken.

Indien reflux wordt vermoed, kan een slokdarmspiegeling ([[gastroscopie]]) worden verricht om te kijken of er door het maagzuur veroorzaakte schade is aan de slokdarm. Bij verdachte afwijkingen aan het slokdarmslijmvlies worden vaak kleine stukjes slokdarmweefsel weggenomen (biopten) om de eventuele graad van de slokdarm verandering [[metaplasie]] vast te stellen en maligniteit op te sporen. Soms verricht men een slokdarmdrukmeting (manometrie), vaak gecombineerd met een 24-uurszuurmeting van de slokdarm waarbij de hoeveelheid zuur die in de slokdarm komt wordt gemeten en er gekeken kan worden of deze momenten samenhangen met momenten tijdens de meting dat er klachten optreden <ref>A.J. Bredenoord, J. Tack en A.J.P.M. Smout (2009): Functiestoornissen van het maagdarmkanaal, BSL, Houten</ref>. Belangrijk is, dat dit zonder zuurremmende medicijnen gebeurt, anders kan een vertekend beeld ontstaan. Bij een deel van de patiënten met klachten worden er geen afwijkingen gezien of gemeten tijdens de onderzoeken.