Hormoonbehandeling: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Kwibus (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Joostvandeputte (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 2:
 
Over het algemeen is het lichaam in staat om zelf de juiste hormonen aan te maken, en is een hormonenkuur niet nodig. In bijzondere gevallen is echter een hormonenkuur nodig. Bijvoorbeeld oudere vrouwen die zwanger willen worden, of vrouwen die een onregelmatige [[menstruatiecyclus]] hebben, kunnen door hormoongebruik alsnog zwanger worden en een normale [[zwangerschap]] meemaken. Mensen die [[transseksueel]] zijn gebruiken zogenaamde [[geslachtshormoon|geslachtshormonen]] om de [[secundaire geslachtskenmerken]] op te bouwen.
 
 
== Geschiedenis ==
 
Oorzakelijke verbanden tussen [[organen]], [[orgaansubstanties]] en lichamelijke verschijnselen had men al vroeg herkend. Bij [[eunuchen]] kon men immers de gevolgen van [[castratie]] aanschouwen. Al heel vroeg verscheen er literatuur over [[hermafrodieten]] en [[geslachtsveranderingen]] (6 v. Chr.). een geleerde schreef al in 80 n Chr. een opmerkelijke verhandeling over het verschijnsel van de geslachtsverandering. op basis van al deze kennis werden methoden voor het verkrijgen van hormonenconcentraten ontwikkeld.
Volgens een oude chinese methode, gepubliceerd in 1025 n. chr., moest urine eerst ingedampt worden. Door verhitting van het restant werd een sublimaat verkregen dat biologisch actief was en dus geslachtshormonen bevatte. Het sublimaat werd fijngemalen en vermengd met dadels tot pillen verwerkt. Het voorschrift luidde dan: 'Neem voor het ontbijt een dosis van 5 tot 7 pillen met warme wijn of soep.' Evenals de oude chinezen ging de chemicus [[Butenandt]] uit van urine als basismateriaal waaruit hij met moderne methoden oestron isoleerde, één van de werkzame stoffen van het Chinese hormonenpreparaat.
 
[[categorie:Geneeskundige behandeling]]