Lateraliteit: verschil tussen versies

[[Afbeelding:Anatomie visuele systeem.png|200px|thumb|Anatomie van het visuele systeem: rechterveldstimulus (Smiley) projecteert naar linkerhersenhelft, linkerveldstimulus (HUIS) naar rechterhersenhelft. De rode pijlen zijn zenuwbanen van de hersenbalk tussen de beide hemisferen]]Als mensen of dieren een punt midden in het gezichtsveld fixeren, projecteert het rechterdeel van het gezichtsveld (via de linker netvlieshelften) naar de linkerhersenhelft, en het linkerdeel van het veld (via de rechter netvlieshelften) naar de rechterhersenhelft. Dit verschijnsel wordt ook wel aangeduid als [[perceptuele asymmetrie]]. Van dit anatomische gegeven wordt gebruikgemaakt in de zogeheten [[visuele halfveldtaak]]. Hierin worden stimuli zoals plaatjes van voorwerpen of woordjes afwisselend en voor korte duur (bijvoorbeeld 200 msec) in linker- of rechtergezichtsveld aangeboden. Deze ruimtelijke (links/rechts) scheiding vinden we ook voor tastprikkels, waarbij prikkels van de rechter lichaamshelftrechterlichaamshelft het [[Somatosensorischesomatosensibele cortexschors|tastgebied]] in de linker- en die van de linker lichaamshelftlinkerlichaamshelft het tastgebied in de rechterhersenhelft bereiken. In het auditieve domein is de scheiding minder duidelijk omdat elk oor (en gehoorszintuig) verbindingen heeft met de [[gehoorsgebieden]] van beide hersenhelften (zie hiervoor: [[dichotische luistertaak]])