Déjà vu: verschil tussen versies

A Bradford Book. ISBN 0-262-04225-8</ref> (onderste paneel in figuur). Deze zou een gevolg kunnen zijn van bepaalde [[farmaca]], [[vermoeidheid]] of een neurologische stoornis, zoals bijvoorbeeld [[epilepsie]]. Een mogelijk gebied waar deze stoornissen kunnen optreden is de [[hippocampus (hersenen)|hippocampus]]. Dit gebied (en de omringende [[slaapkwab]]) speelt namelijk een belangrijke rol in het herkennen van familiariteit (of: nieuwheid) van objecten en gebeurtenissen. Het spontaan vuren van zenuwcellen in dit gebied zou dan kunnen leiden tot een déjà-vu-beleving. Er is in dit model dus slechts één factor van belang: de spontaneactiviteit hallucinatie vanuitvan een hersengebied, en dus geen twee informatiestromen of kanalen zoals Janet aannam. De waarnemingsprikkel hoeft hier ook niet per se de aanleiding te zijn van de déjà vu beleving. Meer waarschijnlijk is dat de déjà-vu-beleving spontaan ontstaat, waarbij subjectief de indruk ontstaat dat een gelijktijdige externe gebeurtenis of zelfs een toevallige gedachte de aanleiding is.