Versie van 5 feb 2013 03:57 bewerken EmausBot (overleg \| bijdragen) bots, Uitgezonderden van IP-adresblokkades 970.726 bewerkingen k r2.7.2+) (Robot: toegevoegd: bg:Дитрих Елзаски ← Oudere bewerking		Versie van 19 feb 2013 22:57 bewerken ongedaan maken AGL (overleg \| bijdragen) 330.279 bewerkingen Geen bewerkingssamenvatting Nieuwere bewerking →
Regel 17: In 1139 bezocht Diederik Jeruzalem en trouwde daar met [[Sybille van Anjou]], weduwe van Willem Clito en dochter van [[Fulco V van Anjou\|Fulco]] koning van [[Koninkrijk Jeruzalem\|Jeruzalem]]. Hij leidde een succesvolle expeditie naar [[Panias]] en nam deel aan de invasie van Gilead (het gebied ten oosten van de Jordaan). In datzelfde jaar keerde hij terug naar huis om [[Godfried II van Leuven]] bij te staan in de [[Grimbergse Oorlogen]]. Diederik nam deel aan de [[~~tweede~~Tweede ~~kruistocht~~Kruistocht]]. Hij gaf leiding aan de oversteek van de [[Meander (rivier)]] en vocht mee in een veldslag bij [[Konya (stad)]]. Diederik nam deel aan het beraad waarin werd besloten om Damascus aan te vallen, tegen de zin van de lokale kruisvaarders die aanvoerden dat ze altijd in vrede met Damascus hadden geleefd. Diederik eiste de stad op als hoofdstad voor zijn eigen kruisvaardersstaat en werd daarin gesteund door zijn zwager [[Boudewijn III van Jeruzalem]], [[Lodewijk VII van Frankrijk]] en [[Koenraad III van Hohenstaufen]] - zeer tegen de zin van de leiders van de kruisvaardersstaten. Door onderlinge verdeeldheid van de kruivaarders liep het beleg na vier dagen al uit op een mislukking en trokken de kruisvaarders zich terug op Jeruzalem. In 1150 keerde hij terug naar Vlaanderen. Boudewijn van Henegouwen probeerde namelijk om Vlaanderen te veroveren maar Sybille (die als regentes was achtergebleven) wist hem te weerstaan en liet ook plundertochten in Henegouwen uitvoeren. Het volgende jaar sloot Diederik vrede met Boudewijn, met de afspraak dat hun kinderen zouden trouwen. In 1156 trok Diederik voor de derde maal naar het Heilige Land. Ditmaal nam hij Sybille mee, en liet zijn zoon [[Filips van de Elzas]] achter als regent. Diederik nam deel aan het belg van [[Shaizar]], dat mislukte toen hij ruzie kreeg met [[Reinoud van Châtillon]] over de vraag wie de vesting zou bezitten als die was veroverd. In 1159 keerde Diederik terug naar Vlaanderen maar Sybille bleef achter en trad in een klooster. Diederik liet Filips een belangrijk aandeel houden in het bestuur. In 1164 trok hij een vierde maal naar het Heilige Land en bezocht samen met [[Amalrik I van Jeruzalem]] de steden [[Antiochië]] en [[Tripoli (Libanon)]]. Na zijn thuiskomst in 1166 zegelde hij met een dadelpalm.

Diederik van de Elzas: verschil tussen versies