Reninca: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Bermond (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
k jarige
Regel 1:
'''Reninca''' ([[Puurs]], [[13 september]] [[1923]]) is het pseudoniem van de rooms-katholieke Vlaamse dichteres '''Renée Lauwers'''. Reninca staat voor ''renata in caritate''; "herboren in liefde".<ref>{{voetnoot web|url=http://www.dbnl.nl/tekst/laan005lett01_01/laan005lett01_01_6081.htm|titel=''Reninca''|uitgever=K. ter Laan (1941), Letterkundig woordenboek voor Noord en Zuid (op de dbnl-website)}}</ref>
 
Reninca werd geboren als dochter van onderwijzer Pieter Lauwers, die in de Tweede Wereldoorlog valselijk van collaboratie werd beschuldigd en door een opgehitste menigte in 1944 zijn huis en goederen verloor. Zijn kinderen werden daarbij samen met hun moeder eerst drie maanden geïnterneerd in het [[Fort van Breendonk]], alvorens ze in oktober 1944 van hun moeder (die elders werd opgesloten) werden gescheiden en via diverse pleeggezinnen uiteindelijk pas een tijd later weer bij hun ouders konden terugkeren. Het huis van het gezin was ondertussen naar verluidt geplunderd en het gezin had als gevolg van alle beschimpingen, die al tijdens de oorlog waren begonnen, ook veel psychische schade geleden. Renée studeerde in de oorlog aan de Antwerpse [[Katholieke Vlaamse Hogeschool]]. Haar debuut volgde op 22 -jarige leeftijd (in 1945) met proza waarin [[aforisme]]n en religieus-wijsgerige meditaties een belangrijke rol speelden.<ref>''Reninca'', Winkler Prins, 7e ed., dl. 16, p. 256</ref> Haar debuut werd zeer goed ontvangen en ze werd op basis van haar werd aangeduid als 'zeer begaafd'. Ook haar latere werken zijn mystiek geïnspireerd en worden veelal gemotiveerd vanuit het 'menselijk tekort' en de goddelijke liefde die ertegenover is geplaatst. Deze poëzie is veelal abstract van aard. Soms trok ze ook Vlaams-nationalistisch van leer tegen de verdeeldheid en 'lafheid' die bij Vlamingen en Vlaamsgezinden volgens haar bestond, zoals blijkt uit een [[hekeldicht]] uit 1949:
{{citaat|Daar is geen klank, daar is geen kleur <br /> aan dit verward en hol gezeur <br /> dat uit uw huis verloren dwaalt, <br /> ik wéét het niet, waarom gij maalt! <br /> Gij zijt niet trots, gij zijt niet schoon <br /> gij zijt geen zelfbewuste zoon, <br /> want razen doet g' en legt de kaart <br /> over een vrouw die niet meer baart! <br /> Is Vlaandren dood, gij deedt de moord, <br /> gij waart niet één, gij hadt geen woord... <br /> Ach stik in uw lamlendigheid, <br /> of wees een man, die Vlaming zijt!<ref name=Laurentii>{{voetnoot web|url=http://www.laurentii.be/LauwersPieter.htm|titel=Het wedervaren van Pieter Lauwers, valselijk beschuldigd van collaboratie (1944)|uitgever=laurentii.be}}</ref>}} Daarnaast trok ze fel van leer tegen de "nachtridders" (bedenkelijke [[weerstanders]]) die tijdens de oorlog huizen van onterecht verdachte collaborateurs (zoals in [[Ronse]]) besmeurden met hakenkruizen. Zelf had ze ook last van de verdachtmakingen; alvorens haar vader in 1948 in ere werd hersteld, deed de gemeente [[Bonheiden]] in 1947 moeilijk over een uitreisvisum naar Rome.<ref name=Laurentii/> Na 1960 is er geen werk meer van haar verschenen.