Hohenstaufen: verschil tussen versies

Het oudste bekende lid van het vorstenhuis droeg de naam Frederik. Van hem is slechts bekend dat zijn zus met een graaf Berthold in [[Breisgau]] gehuwd was. Zijn zoon, eveneens Frederik genaamd, is halverwege de [[11e eeuw]] in oorkondes vermeld als [[paltsgraaf]] in [[Regierungsbezirk Schwaben|Zwaben]]. Van zijn zoon, wederom Frederik genaamd, is bekend dat deze zijn bewindscentrum had gevestigd in de burcht Büren, die gestaan zou hebben bij het dorp ''Büren'' in [[Württemberg]]. Mogelijk wordt hiermee het huidige [[Wäschenbeuren]] bij Göppingen bedoeld. Gesloten huwelijken uit die generatie Hohenstaufen laten zien dat de familie reeds halverwege de 11e eeuw tot de invloedrijkste adellijke geslachten in het zuidwesten van Duitsland behoorde. Desondanks moet het grondbezit op dat moment nog erg klein zijn geweest.

 

 

Frederik II huwde Judith, de dochter van [[Hendrik de Zwarte]], hertog van [[Beieren]] uit het geslacht der [[Welfen]], en volgde zijn vader op als hertog van Zwaben. Koenraad kreeg van de opvolger van Hendrik IV, diens zoon [[keizer Hendrik V|Hendrik V]], het [[hertogdom Franken]] in leen. Omdat Hendrik V kinderloos overleed in [[1125]], stierf het Frankisch-Salische huis uit. Als zonen van het laatste vrouwelijke lid van het geslacht Liudolfingen maakten Frederik II en zijn broer Koenraad beiden aanspraak op de troon van het Heilige Roomse Rijk. Daarnaast stelden echter ook de families der Welfen en [[Stamhertogdom Saksen|Saksen]] zich kandidaat voor de troon. De oude Saksische hertog [[Lotharius I]] werd vervolgens tot keizer gekroond. Hendrik IX, hertog van Beieren, had tegen de verwachting in Lotharius gesteund en niet zijn eigen schoonzoon Frederik II, omdat Lotharius zijn enige dochter Gertrudis uithuwelijkte aan [[Hendrik de Trotse]], zoon van Hendrik IX, wat zorgde voor spanningen tussen de geslachten der Welfen en Hohenstaufen. In de daaropvolgende jaren braken er bovendien ruzies uit tussen de families over de verdeling van de grond van het voormalige Frankisch-Salische Huis, maar uiteindelijk moesten ook de Hohenstaufen zich aan de macht van Lotharius onderwerpen. Toen Lotharius echter in [[1137]] overleed, werd Koenraad alsnog naar voren geschoven en werd hij als Koenraad III tot Duitse koning gekozen. Hij wist zich te handhaven ten opzichte van Hendrik de Trotse, wat de onderlinge verstandhoudingen tussen de beide families verder verslechterde.

 

===Hendrik VI===

 

===Frederik II===

 

 

Teruggekeerd in Italië stuitte hij op pauselijke troepen, die het rijk waren binnengevallen. Frederik II hield zich echter staande en sloot in [[1230]] vrede met de paus. Daarop trok hij naar Duitsland, waar zijn zoon Hendrik VII zich de woede op zijn hals had gehaald door tegen de landsvorsten te ageren. Frederik II zag zich genoodzaakt hem af te zetten en werd in [[1232]] gedwongen de rechten van de landsvorsten in een verdrag te erkennen. In deze ''Statutum in favorem principum'', een verdrag dat leek op hetgeen hij in [[1213]] met de kerkelijke vorsten had gesloten, gaf hij diverse koninklijke rechten op. Zijn op een na oudste zoon [[Koenraad IV]] werd gekroond tot koning van Duitsland. Daarna ging Frederik II terug naar Italië, waar de steden van het [[Verbond van Lombardije]] in opstand waren gekomen. In [[1237]] slaagde hij erin om ze te verslaan bij [[Cortenuova]], maar daarop werd hij opnieuw in de ban gedaan door de paus, die zich niet kon verenigen met zijn Italiëpolitiek.

 

===Het einde van de Hohenstaufen-dynastie===

 

== Hohenstaufen en het nazisme ==

Het Huis Hohenstaufen werd door de [[nazi]]'s gezien als een voorbeeld. Zij keken met veel bewondering naar datgene wat in het verleden door de leden van het Huis Hohenstaufen bereikt was. Hun bewondering was dusdanig groot, dat zij zelfs een van hun belangrijkste pantserdivisies, de 9e [[Schutzstaffel|SS]]-pantserdivisie ernaar hebben vernoemd. Een afbeelding van Frederik I Barbarossa hing prominent in de werkkamer van [[Adolf Hitler]] en de inval in Rusland op [[22 juni]] [[1941]], de belangrijkste en meest prestigieuze van allen, kreeg als codenaam zijn bijnaam mee: ''[[Operatie Barbarossa]]''.

 

 

[[Categorie:Huis Hohenstaufen| ]]