Eikenloof: verschil tussen versies

In de [[ornament]]en van de [[Empirestijl|Empire stijl]] van het Franse keizerrijk van [[Napoleon I]] spelen eikenbladeren een kleine rol, het keizerrijk zag zich vooral als een opvolger van het Romeinse verleden. Eikenbladeren komen voor als borduursel op [[Koningsmantel (kledingstuk)|koningsmantel]]s als die van het [[Koninkrijk Italië (781–1806)|Koninkrijk Italië]] en op [[ordekleding]], de [[Orde van de IJzeren Kroon (Napoleontische Orde)|Orde van de IJzeren Kroon]] is daarvan een voorbeeld, en ambtskostuums.

 

 

De [[Orde van Oranje-Nassau]] heeft een lauwerkrans in het kleinood voor burgers. Militairen krijgen deze onderscheiding "met de zwaarden" en een gedeelde krans zou niet gepast zijn.

 

 

De eerder zo eenvoudige orde werd op 10 maart 1813, niet in een afzonderlijk besluit maar "en passant" in het instellingsbesluit van het [[IJzeren Kruis (Duitsland)|IJzeren Kruis]] uitgebreid met drie vergulde eikenbladeren voor bijzondere verdiensten, "Eichenlaub" genoemd die op de ring moesten worden gedragen. De symboliek van deze eikenbladeren is de volgende; koning Friedrich Wilhelm III eerde zijn overleden gemalin, de in Pruisen mateloos populaire [[Louise van Mecklenburg-Strelitz]] en zijn gezin. Zo stonden in het oorspronkelijke ontwerp de drie eikenbladeren symbool voor de koning en zijn echtgenote. Het centrale eikenblad herdacht de negen kinderen van het Pruisische koningspaar. De linkerkant van het centrale blad telde daarom vijf lobben als voorstelling van de vijf zonen, de rechterzijde telde vier lobben als voorstelling van de vier dochters. In de centrale nerf van het middelste eikenblad kan men de gestileerde letter 'L' (van Luise) herkennen. Later werd het ontwerp sterk vereenvoudigd, waardoor het zijn symbolische betekenis verloor. Kruisen met het eikenblad werden na 17 december 1817 aan een afwijkend lint gedragen. Dit lint kreeg drie zilveren strepen voor wie de orde tweemaal verleend kreeg. Kreeg men het eikenblad bij de eerste toekenning van de orde dan moest men genoegen nemen met het standaardlint met de twee zilveren strepen.

[[Manfred von Richthofen]] kwam volgens de Duitse regering niet in aanmerking voor eikenloof op zijn kruis [[Pour le Mérite]]. In plaats daarvan ontving hij de [[Orde van de Rode Adelaar]] met Kroon en Zwaarden ("Roter Adler Orden 3. Klasse mit Krone und Schwertern") van Pruisen In deze vorm werd de onderscheiding slechts zesmaal uitgereikt. Als "eenvoudig" vlieger kwam v. Richthofen niet in aanmerking voor het eikenloof bij het Pour le Mérite waarvoor hij door Ludendorff was voorgedragen. Daarvoor zou hij, zo meende de regering in de afwijzing van de voordracht, een veldslag hebben moeten winnen.

 

 

In Duitsland werden na 1811 eikenbladeren met daarop een jaartal aan ringen en sterren toegevoegd wanneer er sprake was van jubilea. Bij militaire verdienste en herhaalde benoemingen werd een eenvoudig eikenblad toegevoegd. In de Tweede Wereldoorlog werd de Orde Pour le Mérite niet langer meer verleend maar de Orde van het [[IJzeren Kruis (Duitsland)|IJzeren Kruis]] kende nu eikenloof, gouden eikenloof en gouden eikenloof met briljanten.

 

 

Twee eikenbladeren op het lint van de [[Medaille van het Britse Rijk]] laten zien dat de medaille voor dapperheid werd toegekend.

*De [[eikenkrans]], oorspronkelijk voor de Romein die het leven van een burger redt.

*De [[olijfkrans]], oorspronkelijk voor de winnaar [[Olympische Spelen in de Klassieke Oudheid]].

*De [[bloemenkrans]], een minder krijgshaftige krans.

*De [[doornenkroon (kroon van takken)|doornenkroon]], een krans van takken met scherpe stekels en doornen zoals die door [[Jezus (traditioneel-christelijk)|Jezus]] zou zijn gedragen op de dag van zijn dood.

Later werden deze kransen ook als decoratieve elementen gebruikt. Kransen van door elkaar geweven eikenblad en lauwerblad komen voor. Ook een krans die aan de ene zijde van lauweren en aan de andere zijde van eikenloof is vervaardigd is een populair element.