Tía Anica La Piriñaca: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 43:
Na de dood van haar man en op aandrang van [[Antonio Mairena]] begon ze rond haar 50e weer op te treden, dit maal in het professionele flamencocircuit. Inmiddels werd zij ''Tía Anica de la Periñaca'' genoemd. Tía Anica la Piriñaca droeg net als haar zingende vader de bijnaam ''Piriñaca''. Piriñaca<ref>{{es}}Javi Recetas, [http://javirecetas.hola.com/pirinaca-prinaca/ ''Piriñaca (Priñaca)]</ref> is een typisch gerecht uit Cadiz, bestaand uit gesneden tomaten, uien en komkommer, aangemaakt met wat zout, olijfolie en azijn.
Aanvankelijk was zij nog alleen in de [[herberg|''ventas'']] in [[Jerez de la Frontera|Jerez]] en omgeving te horen, vaak samen met [[El Borrico de Jerez]]. Nadat in 1965 haar plaatopnamen werden uitgebracht, groeide haar bekendheid en trad zij ook op in clubs en op festivals. Ondanks dat haar een enorme flamenco-expressie (''flamenquería''), diepe intensiteitsbeleving ([[Cante jondo|''jondura''
La Tía's specialiteit was de stijl [[seguiriya]], waarvan zij vond dat die haar altijd weer riep, haar altijd weer vervulde en de teksten ervan haar vaak lieten huilen, omdat de stijl voor haar zo aangrijpend was.<ref>{{es}}Citaat van Tía Anica la Piriñaca over de seguiriyas: "''A mi lo que más me llena es el cante por siguiriyas; me llama el cante, las palabras, todo esto, si, me llama como me ha llamado desde siempre. Tantas veces lloré cantando por sigueriyas''".</ref>
| |||