Manuel I Komnenos: verschil tussen versies

Hij was de kleinzoon van [[Alexios I van Byzantium|Alexios I]] en zoon van [[Johannes II van Byzantium|Johannes II]], uit het geslacht der Comnenen, en ging de geschiedenis in als een veelzijdig begaafd maar overmoedig heerser. In de eerste jaren van zijn regering consolideerde hij zijn gezag tegenover het ''"Latijnse"'' vorstendom [[Antiochië]] en het Turkse [[sultanaat van RumRûm]], terwijl hij de beteugeling van de maritieme successen van de Normandiër [[Rogier II van Normandië]] in Griekenland overliet aan [[Venetië (stad)|Venetië]].

Zijn poging om door een coalitie met het [[Heilige Roomse Rijk|Duitse keizerrijk]] de Normandische vorsten van Zuid-Italië uit te schakelen, mislukte. Evenmin slaagde hij erin Klein-Azië te heroveren op de Turken. Zijn nederlaag tegen de Turken te Myriokephalon (1176) luidde het einde in van de Byzantijnse territoriale grootheid. In Klein-Azië behield Constantinopel alleen nog kustgebieden, waarvan de oostelijke uiteinden, Trebizonde en Klein-Armenië, neigingen vertoonden zich uit het rijk los te maken.