Videoconferentie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
{{viu}}
[[Bestand:Videokonferenz2006.jpg|thumb|200px|Een videoconferentie]]
Een '''videoconferentie''' (ook wel videoteleconferentie genoemd, '''VTC'''), is een
== Geschiedenis ==
Videoconferenties maken gebruik van audio- en videotelecommunicatie om mensen van verschillende locaties bij elkaar te brengen voor een bijeenkomst. Dit kan een eenvoudige bespreking zijn tussen twee personen in verschillende kantoren (point-to-point), of locaties (multi-point), met meer personen in grote ruimten in de diverse locaties. Naast de audio- en visuele uitwisselingen, kan videoconferentie ook worden gebruikt voor de uitwisseling van documenten, op computer weergegeven informatie en [[whiteboard]]s.
Eenvoudige analoge videoconferenties konden al worden gerealiseerd
Deze techniek was echter
[[Digitale telefonie]] werd pas mogelijk in de jaren tachtig, zoals [[Integrated Services Digital Network|ISDN]], waardoor een minimumbitrate (meestal 128 kilobits/s) voor gecomprimeerde audio- en videotransmissies kon worden gegarandeerd. De eerste specifieke systemen, ontwikkeld door baanbrekende VTC-bedrijven zoals PictureTel, kwamen op de markt tijdens de wereldwijde expansie van ISDN-netwerken. Gedurende de jaren negentig werden de videoteleconferentiesystemen in hoog tempo ontwikkeld van zeer kostbare installaties, software en netwerkvereisten tot een gestandaardiseerde technologie, gemakkelijk te verkrijgen voor het grote publiek en voor een redelijke prijs.
Uiteindelijk werd in de jaren negentig ook op IP (Internet Protocol) gebaseerde videoconferentie mogelijk en werden efficiëntere videocompressietechnieken ontwikkeld, die ook videoconferentie via
== Technologie ==
Regel 19 ⟶ 20:
* Video-ingang: videocamera of [[webcam]]
* Video-uitgang:
* Audio-ingang: microfoons
* Audio-uitgang: meestal luidsprekers gekoppeld aan het weergaveapparaat of de telefoon
Regel 54 ⟶ 55:
De [[Internationale Telecommunicatie-unie]] (ITU) (voorheen: Consultative Committee o International Telegraphy and Telephony, CCITT) heeft drie algemene [[Norm (standaard)|standaarden]] voor VTC.
# ITU H.230 is de standaard voor public switched telephone networks ([[PSTN]]) of VTC over Integrated Services Digital Networks ([[Integrated Services Digital Network|ISDN]]), Basic Rate Interface (BRI) of Primary Rate Interface (PRI). H.320 wordt ook gebruikt op toepassingsgerichte netwerken als [[T1 (telecommunicatie)|T1]] en satelliet-gebaseerde netwerken.
# ITU [[H.323]] is de standaard voor het transport van multimedia applicaties over LAN's. Deze standaard is ook van toepassing op oudere implementaties van [[voice over IP]] (VoIP). In de laatste jaren heeft het [[Session Initiation Protocol]] SIP (van het [[Internet Engineering Task Force|IETF]]) aanzienlijk aan kracht gewonnen voor de toepassing op deze services.
# ITU H.324 is de standaard voor de transmissie over [[POTS]], of audio telefonie netwerken.
In de laatste jaren is IP
Bovendien is een aantrekkelijk kenmerk van IP VTC, dat het eenvoudig is in te stellen met een live VTC gesprek in combinatie met webconferentie voor het gebruik van data collaboratie. Deze gecombineerde technologieën geven gebruikers de beschikking over een veel rijkere multimedia omgeving voor live vergaderingen, collaboraties en presentaties.
Regel 93 ⟶ 94:
Videoconferentie wordt op het moment geïntroduceerd bij zgn. “online networking websites” (webpagina's gespecialiseerd in het werken via het internet), om bedrijven te helpen rendabele relaties snel en efficiënt op te bouwen, zonder de werkplek te hoeven verlaten.
{{Appendix}}
[[Categorie:Chat]]
[[Categorie:Video]]
[[am:ቪዲዮ ኮንፈረስ]]
|