[[Bestand:Ionic bonding.svg|thumb|Principe: het elektron wordt afgestaan en opgenomen|240px]]
Een '''ionenbinding''', '''ionbinding''', '''ionaire binding''' of '''elektrovalente [[Bindingstype|binding]]''' is een [[bindingstype|verbinding]] tussen [[ionen]] die een gevolg is van de [[elektrostatica|elektrostatische]] aantrekking tussen een negatief en een positief geladen [[ion (deeltje)|ion]]. Het vindt plaats tussen atomen met een groot verschil in [[elektronegativiteit]]swaarde, meestal [[Molecuulmolecuul|moleculen]]/[[atoom|atomen]] met een [[metaal]]karakter en moleculen/atomen met een [[niet-metaal]]karakter. De [[elektrostatica|aantrekkingskracht]] van de ionen is de belangrijkste drijvende kracht.
Een ionbinding is noch een [[intermoleculaire kracht]] noch een [[Intramoleculaireintramoleculaire krachten|intramoleculaire kracht]].
De ionbinding werd ongeveerrond 1916 door [[Albrecht Kossel]] geformuleerdbeschreven. De elementenatomen streven in hun buitenste elektronenschaal de [[edelgasconfiguratie]] s<sup>2</sup>p<sup>6</sup> (bij hogere chemische elementen vanaf [[gallium]] ook een gesloten s<sup>2</sup>p<sup>6</sup>d<sup>10</sup> [[elektronenconfiguratie]]) aan. Dit kan bereikt worden door een elektronenafgifte; hierbij ontstaan eenvoudig of meervoudig positief geladen [[kation]]en. Ook kan dit bereikt worden door elektronenopname, waarbij eenvoudig of meervoudig negatief geladen [[anion]]en ontstaan.
Er worden geen moleculen gevormd, maar wel starre kristalroosters met een dichte stapeling van de ionen.
Regel 17:
==Eigenschappen ionaire verbindingen==
Ionaire verbindingen zijn neutrale verbindingen; ze hebben geen netto ladingen. Stoffen met ionaire verbindingen zijn door de sterke ionaire bindingen niet kneedbaar, niet vervormbaar en [[brosheid|bros]]. Ionaire verbindingen zijn neutrale verbindingen; ze hebben geen netto ladingen. Ze geleiden de stroom niet in vaste toestand, maar wel wanneer ze gesmolten zijn of wanneer ze opgelost worden, omdat het [[ionrooster]] dan verbroken wordt, en er aldusdaardoor vrije ladingsdragers ontstaan. Superionaire geleiders (bijvoorbeeld [[zilverjodide|AgI]]) geleiden wel goed in vaste toestand. Dergelijke verbindingen hebben een hoog [[smeltpunt]] en een hoog [[kookpunt]]. Deze laatste is zó hoog, dat de damp bestaat uit gasvormige ionaire [[Molecuulmolecuul|moleculen]] en geen aparte [[ion (deeltje)|ionen]].
