Mario Castelnuovo-Tedesco: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 5:
Castelnuovo-Tedesco werd geboren te [[Florence (stad)|Florence]] in een familie van vooraanstaande bankiers die daar woonden sinds de [[Verdrijvingsedict|verdrijving van de joden uit Spanje]] in [[1492]]. Castelnuovo-Tedesco kreeg zijn eerste pianolessen van zijn moeder en schreef als negenjarige zijn eerste composities. Hij studeerde piano aan het Conservatorium van Florence bij Edgardo Del Valle de Paz (1861-1920), een bekende componist en leerling van Beniamino Cesi. Daarna nam hij les in compositie bij de Italiaanse componist [[Ildebrando Pizzetti]]. Castelnuovo-Tedesco studeerde af in compositie in [[1918]]. De componist en pianist [[Alfredo Casella]] nam werk van de jonge componist op in zijn repertoire en zorgde er tevens voor dat Castelnuovo's composities via de ''Societa Nazionale di Musica'' (later de ''Corporazione delle Nuove Musiche''), door heel Europa bekend werden. In [[1922]] werd zijn werk gespeeld op het eerste festival van de ''International Society of Contemporary Music'' in [[Salzburg (stad)|Salzburg]], [[Oostenrijk]]. Zijn werk zou gespeeld worden door onder meer [[Alfredo Casella]], [[Walter Gieseking]], [[Jascha Heifetz]], [[Gregor Piatigorsky]] en [[Andrés Segovia]].
In [[1925]] ging zijn eerste opera ''La Mandragora'', naar een toneelstuk van [[Niccolò Machiavelli]] in première in het [[Teatro La Fenice]] te [[Venetië (stad)|Venetië]]. Vele werken geïnspireerd door literaire meesters zouden volgen, onder meer [[Aeschylus]], [[Virgilius]], [[Guido Cavalcanti|Cavalcanti]], [[Francesco Petrarca|Petrarca]], [[Walther von der Vogelweide|Vogelweide]], [[Miguel de Cervantes|Cervantes]], [[Shakespeare]], [[William Wordsworth]], [[John Keats]], [[Walt Whitman|Whitman]], [[Federico García Lorca|Lorca]], en vooral [[
De ontmoeting met de Spaanse [[Klassieke gitaar|gitarist]] [[Andrés Segovia]] op het festival van de ''International Society of Contemporary Music'' in [[1932]] in [[Venetië (stad)|Venetië]] inspireerde Castelnuovo-Tedesco tot zijn eerste gitaarconcert, een van zijn eerste composities voor gitaar. Bijna honderd zouden volgen. Met deze reeks verdiende hij zijn reputatie als een van de belangrijkste twintigste-eeuwse componisten voor gitaar.
| |||