Joe Temperley: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 3:
==Biografie==
 
Temperley speelde in verschillende [[Engeland|Engelse]] bands, zoals van [[Jack Parnell]] en [[Tony Crombie]], maar werd meer bekend door zijn werk in de band van [[Humphrey Lyttleton]] in de periode 1958-1965. In 1965 ging hij naar [[New York City]] waar hij speelde en/of opnam met onder meer [[Woody Herman]], [[Buddy Rich]], [[Joe Henderson]], [[Duke Pearson]], het [[Jazz Composer's Orchestra]], het [[Thad Jones]]-[[Mel Lewis|Mel Lewis Orchestra]] en [[Clark Terry]]. In oktober 1974 verving hij, na het overlijden van [[Duke Ellington]], [[Harry Carney]] in het [[Duke Ellington Orchestra]], nu geleid door [[Mercer Ellington]]. In de jaren tachtig werkte hij in de [[Broadway (Manhattan)|Broadway]]-show '[[Sophisticated Ladies]]'. Ook speelde hij mee op verschillende [[soundtrack|filmsoundtracks]], bijvoorbeeld van 'Cotton Club' en '[[When Harry Met Sally]]'. Hij is medeoprichter van het jeugdorkest [[Fife Youth Jazz Orchestra]].
 
Temperley heeft verschillende platen als leider gemaakt, waaronder 'Double Duke' uit 1999, een album waarop hij begeleid wordt door verschillende leden van het [[Jazz at Lincoln Center Orchestra]]. Temperley is lid van dat orkest. Verder is hij verbonden aan de faculteit van de [[Juilliard School|Juilliard School for Jazz Studies]].
Regel 13:
* ''Sunbeam and Thundercloud'' (met pianist [[Dave McKenna]]), 1996
* ''With Every Breath'', Hep Records, 1998
* ''Double Duke'', [[Naxos (platenlabel)|Naxos]], 1999
* ''Easy to Remember'', Hep Records, 2001
* ''Cocktails for Two'' (met tenorsaxofonist [[Harry Allen]], live), [[Sackville Records]], 2007