Parlophone: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k ook daar een spatie te weinig
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 11:
In die periode had Parlophone echter geen hoge prioriteit meer van moederbedrijf EMI. De belangrijkste artiesten verschenen op EMI-labels als Columbia, Capitol, HMV en Imperial. Op Parlophone verschenen enkele klassieke opnamen en comedy-acts.
 
==Succes in de jaren '60: The Beatles==
Het grote succes voor Parlophone begon pas echt toen Martin in [[1962]] een contract tekende met [[The Beatles]], de band die uiteindelijk de meestverkopende band aller tijden zou worden. Omdat EMI op haar poplabels al voldoende artiesten had, werd besloten de nieuwe band bij het kleine Parlophone "te parkeren". Dat pakte heel goed uit voor Parlophone, waardoor dit label in de jaren '60 een enorme opleving beleefde. Ook [[The Hollies]] kregen een contract bij Parlophone.
 
==Na The Beatles==
Nadat The Beatles in 1968 hun eigen [[Apple Records]] hadden opgericht, nam het succes van Parlophone snel af. In de jaren '70 werden alleen nog platen van [[Paul McCartney]] en zijn groep [[Wings]] op Parlophone uitgebracht. Voor de rest leidde het een slapend bestaan.
 
Dat veranderde eind jaren '80 toen er weer nieuwe namen via Parlophone werden uitgebracht, waaronder de [[Pet Shop Boys]]. Na 1990 gaf EMI weer meer aandacht aan het oude label, door grote namen als [[Queen]] en [[Duran Duran]] - al jaren onder contract bij EMI - voortaan bij Parlophone onder te brengen. Later werden ook nieuwe namen onder contract genomen, waaronder [[Radiohead]], [[Blur]] en [[Kylie Minogue]].
 
==Gevolgen fusie Universal/EMI==