Tweede Germaanse klankverschuiving: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 84.196.36.62 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Wim Nobel |
logischer om die zin daar te plaatsen |
||
Regel 1:
{{Zijbalk klankverschuivingen Germaans}}
De '''tweede Germaanse klankverschuiving''' was een historische [[klankverschuiving]] die de verzachting ([[lenitie]]) van een aantal [[Oergermaans]]e [[plosief|plosieven]] omvatte en zich in de zuidelijke varianten van de [[West-Germaanse talen]] voltrok. Deze stelselmatige verschuiving staat hierom ook bekend als de '''Hoogduitse klankverschuiving'''. De verschuiving vond niet plaats in één beweging maar in verschillende fasen over verschillende eeuwen. Ze begon waarschijnlijk tussen de derde en vijfde eeuw, en was bijna voltooid in de negende eeuw, toen de eerste Duitse teksten op schrift werden gesteld
De [[isoglosse]]nbundel die de Hoogduitse van de Nederduitse talen scheidt, staat bekend als de [[Benrather linie]]. De Germaanse talen hebben allemaal in verschillende mate de tweede Germaanse klankverschuiving doorgemaakt. Sommige klankverschuivingen gelden daarom voor bijna alle Germaanse talen, en sommige voor slechts enkele. Hoe meer zuidoostwaarts de taal gesproken wordt, des te meer kenmerken van de tweede klankverschuiving er in de taal voorkomen ([[Opperduits]]), en hoe meer noordwestwaarts de taal gesproken wordt, des te minder kenmerken van de tweede klankverschuiving er in de taal voorkomen (Engels). De meeste klankverschuivingen, maar niet alle, maken deel uit van het huidige [[Duits|Standaardduits]], terwijl in westelijke Duitse dialecten veel minder klankverschuivingen voorkomen.
| |||