Albert de Vleeschauwer: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 6:
===Tweede Wereldoorlog===
Na de Duits inval op 10 mei 1940 vlucht de Belgische regering naar Frankrijk en strijkt de Koloniale Administratie meteen neer in [[Bordeaux (stad)|Bordeaux]]. In [[Limoges]], op 15 juni, beslist het Belgisch kabinet naar Engeland te gaan,maar 48 uren later vervoegt het de Franse regering op haar vlucht naar Bordeaux. De volgende dag, wanneer het einde van de strijd nakend blijkt, verkiest eerste minister [[Hubert Pierlot]] de Franse regering, waarvan [[Petain]] sinds enkele dagen de leiding heeft, te blijven volgen. Drie ministers stemden tegen : [[Camille Gutt]], [[Marcel-Henri Jaspar]] en Albert De Vleeschauwer. Jaspar verbreekt de collegialiteit en vertrekt de dag zelf nog naar Engeland, zonder instemming. Hij wordt ook meteen afgezet. De Vleeschauwer krijgt een onbeperkt mandaat om als administrateur generaal de belangen van Belgisch Congo te verdedigen. Hij vertrekt naar Lissabon waar hij op 22 juni aankomt in gezelschap van [[Fernand Vanlangenhove]]. Die had aan [[Paul-Henri Spaak]] gevraagd zijn functie van Secretaris Generaal van Buitenlandse Zaken niet te moeten opnemen in bezet gebied. De volgende dag sturen zij een telegram naar alle Belgische diplomatieke vertegenwoordigers en naar de Gouverneur Generaal van [[Congo]] om aan te kondigen dat een gemachtigd lid van de regering buiten Duits bereik is en dat de oorlog wordt voortgezet. De Gouverneur Generaal reageert op deze boodschap met zijn bekende radiorede. Een andere bestemmeling, baron [[Emile de Cartier de Marchienne]], Belgisch ambassadeur in Londen verwittigt De Vleeschauwer dat M.H. Jaspar, met de steun van [[Camille Huysmans]], een tegenregering poogt op te richten en dat zijn aanwezigheid in Londen gewenst is. Aldus vliegt De Vleeschauwer op 4 juli naar Engeland.
Bij zijn ontmoeting met [[Lord Halifax]] en [[Winston Churchill]] (5 en 8 juli) biedt hij de volledige samenwerking van Congo aan, weliswaar zonder militaire bijdrage. Dit wordt dankbaar aanvaard met de opmerking dat het beter ware dat de ganse Belgische regering naar Londen kon komen. De Vleeschauwer belooft dit te bewerkstellingen en vertrekt op 16 juli terug naar Lissabon. Door communicatieproblemen en Franse onwilligheid duurt het tot 2 augustus alvorens hij erin slaagt drie collega’s, Pierlot, Spaak en Gutt te ontmoeten aan de Frans-Spaanse grenspost van de [[Col du Perthus]]. Daar valt de beslissing Vichy te verlaten en naar Londen te trekken. [[Camille Gutt]] bezit de nodige visa en vergezelt De Vleeschauwer terug naar Londen waar ze op 5 augustus aankomen. Pierlot en Spaak verlaten Vichy na een laatste kabinetsvergadering op 25 augustus, en komen in Londen aan op 22 oktober na een zeer bewogen tocht door Spanje. Op 31 oktober houdt de vier-koppige regering-in-ballingschap haar eerste kabinetssessie en bekrachtigt alle beslissingen die De Vleeschauwer eerst op zijn eentje en later samen met Gutt getroffen had.
| |||