Middelengelse literatuur: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
leetekens |
||
Regel 12:
Zonder meer de belangrijkste schrijver uit deze periode is [[Geoffrey Chaucer]], vooral bekend door zijn ''[[The Canterbury Tales|Canterbury Tales]]''. Chaucer zou ook meegewerkt hebben aan ''[[The Romaunt of the Rose]]'', een gedeeltelijke vertaling in het Middelengels van de Franse allegorie, de ''[[Roman de la Rose]]''. Ook zijn vriend [[John Gower]] schreef zijn bekendste werk, ''[[Confessio Amantis]]'', in het Engels. Wat Chaucer betekende voor de Engelse poëzie, was [[Juliana van Norwich]] voor proza. Met haar mystieke teksten over haar openbaringen, ''Sixteen Revelations of Divine Love'', was zij de eerste belangrijke schrijver van Engels proza.
Schrijvers als Gower, Langland en Chaucer maakten deel uit van de culturele en literaire kring rond Londen, toen de hoofdstad van het koninkrijk Engeland. Dat koninkrijk strekte zich uit over verschillende regio's in Frankrijk en het was ook hoofdzakelijk via Londen dat Europese invloeden Engeland bereikten. De [[Chancery Standard]], een dialect gesproken in de omgeving van Londen, werd toen de facto de standaardtaal, niet in het minst door de invoering van de drukpers in Engeland door [[William Caxton]]. Behalve in het dominante Londense Engels werden ook teksten in andere 'provinciale' dialecten geschreven, meestal anoniem. Enkele bekende voorbeelden hiervan zijn: [[Heer Gawein en de Groene Ridder|''Sir Gawain and the Green Knight'']], [[Patience (gedicht)|''Patience'']], [[Pearl (gedicht)|''Pearl'']] en ''[[Cleanness]]''.
In deze periode ontstonden, vanuit de kerkelijke liturgie, vele religieus-getinte [[mysteriespel|mysteriespelen]] en [[mirakelspel|mirakelspelen]]. Een groot aantal daarvan is terug te vinden in bewaard gebleven cycli
Enkele andere overgeleverde Middelengelse teksten:
* ''[[The Owl and the Nightingale]]'' (ca. 1225), mogelijk geschreven door "Master Nicholas of Guildford" (die ook in het verhaal optreedt), is een gedicht over een debat tussen een ernstige uil en een levenslustige nachtegaal die op een komische wijze elkaars levensopvatting bekritiseren.
* ''[[King Horn]]'' (ca. 1225) is de
*''The Book of [[Margery Kempe]]'', (ca. 1435) wordt beschouwd als de eerste Engelse autobiografie; het werd gedicteerd door een vrouw die niet kon lezen of schrijven.
* [[John Lydgate]], een bewonderaar van Chaucer, was zelf een enorm productief en getalenteerd dichter en schreef onder meer ''The Siege of Thebes'' (1420) in de stijl van zijn grote voorbeeld. Zijn boek over Troye (''Troye Book, 1412-1420''), is aanzienlijk langer dan Chaucers ''[[Troilus and Criseyde]]''.
| |||