Middelengelse literatuur: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
link naar John Skelton
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 10:
Van [[William Langland]] (ca. 1332 - ca. 1386) wordt verondersteld dat hij de schrijver is van het 14e-eeuws Engelse [[droomvisioen]] ''[[Piers Plowman]]'', een gedicht geïnspireerd op het plattelandsleven dat de Engelse tradities en Franse romance-invloeden samenbrengt.
 
Zonder meer de belangrijkste schrijver uit deze periode is [[Geoffrey Chaucer]], vooral bekend door zijn ''[[The Canterbury Tales|Canterbury Tales]]''. Chaucer zou ook meegewerkt hebben aan ''[[The Romaunt of the Rose]]'', een gedeeltelijke vertaling in het Middelengels van de Franse allegorie, de ''[[Roman de la Rose]]''. Ook zijn vriend [[John Gower]] schreef zijn bekendste werk, ''[[Confessio Amantis]]'', in het Engels. Wat Chaucer betekende voor de Engelse poëzie, was [[Juliana van Norwich]] voor proza. Met haar mystieke teksten over haar openbaringen, ''The Sixteen Revelations of Divine Love'', was zij de eerste belangrijke schrijver van Engels proza.
 
Schrijvers als Gower, Langland en Chaucer maakten deel uit van de culturele en literaire kring rond Londen, toen de hoofdstad van het koninkrijk Engeland. Dat koninkrijk strekte zich uit over verschillende regio's in Frankrijk en het was ook hoofdzakelijk via Londen dat Europese invloeden Engeland bereikten. De [[Chancery Standard]], een dialect gesproken in de omgeving van Londen werd toen de facto de standaardtaal, niet in het minst door de invoering van de drukpers in Engeland door [[William Caxton]]. Behalve in het dominante Londense Engels werden ook teksten in andere 'provinciale' dialecten geschreven, meestal anoniem. Enkele bekende voorbeelden hiervan zijn: [[Heer Gawein en de Groene Ridder|''Sir Gawain and the Green Knight'']], [[Patience (gedicht)|''Patience'']], [[Pearl (gedicht)|''Pearl'']] en ''[[Cleanness]]''.