Ignazio Silone: verschil tussen versies

Silone was al op jonge leeftijd politiek actief en organiseerde stakingen van landarbeiders in zijn geboortestreek. Hij werd lid van de [[Socialistische Partij van Italië|socialistische partij]] en sloot zich in 1921 aan bij de vleugel die zich afscheidde in de [[Italiaanse Communistische Partij]]. Al snel speelde hij daar een prominente rol en werd onder andere gekozen als haar vertegenwoordiger in de [[Comintern]]. Tussen 1927 en 1929 verbleef hij als zodanig herhaaldelijk in de [[Sovjet-Unie]] en was daar aanwezig bij zittingen waarbij onder andere [[Leon Trotski| Trotski]] en [[Nikolaj Boecharin|Boecharin]] op felle wijze werden veroordeeld. De toeneming van dogmatisme en bureaucratievdeed hem in 1927 zijn functies neerleggen. Dat leidde tot zijn afwijzing van de aanpak van [[Stalin]] en uiteindelijk, in 1930, tot een breuk met de communistische partij. Hij raakte in een [[depressie (klinisch)|depressie]], vestigde zich in Genève en begon een carrière als schrijver. ''Fontamara'' (1933) was zijn eerste roman die verscheen, een boek over de [[cafoni]] - uitgebuite boeren - in de [[Abruzzen]].