[[Afbeelding:Rozmitál p.T. graf Ryba.jpg|thumb|rechts|Grafmonument van Ryba, achter "zijn" kerk]]
In Rožmitál gaat het anders dan Ryba had gedroomd. Zijn pogingen om het [[onderwijs]] te hervormen volgens de richtlijnen van keizer [[Jozef II van het Heilige Roomsekeizer Rijk|Jozef II]] vallen niet goed. Sprak Ryba van huis uit Duits, in Rožmitál ontwikkelt hij een groeiende voorkeur voor de eigen Tsjechische taal, die hij ook gebruikt in kerkelijke muziek. Zijn muzikale opvattingen bezorgen hem de ergernis van pastoor Zachar en een deel van de dorpsbevolking pruimt de nieuwlichter niet echt. Een verzoening met de pastoor mag niet baten, Ryba voelt zich miskend en raakt daardoor teruggetrokken en depressief. Ten slotte maakt hij, 49 jaar oud, op [[8 april]] [[1815]] in de bossen bij het dorpje Voltuš, even buiten Rožmitál, een einde aan zijn leven. Hij werd in eerste instantie op een ongewijd plekje op het kerkhof begraven. Later kregen zijn resten een prominentere plaats, met een grafmonument.
