Hybridisatie (scheikunde): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 9:
[[Afbeelding:Sp3-Orbital.svg|thumb|Geometrie en bindingshoeken bij sp<sup>3</sup>-hybridisatie]]
Voor de meest simpele en begrijpelijke gevallen worden combinaties gemaakt tussen de s- en p-orbitalen uit de [[valentieschil]] van het atoom. De combinaties hebben specifieke rangschikkingen die afhangen van het type menging:
* Wanneer de s orbitaal mengtcombineert met een enkele p orbitaal, worden 2 ''sp'' orbitalen gevormd (één naar links en één naar rechts), en blijven er loodrecht daarop 2 p orbitalen over. (1 σ-binding + 2 π-bindingen)
* Wanneer de s orbitaal mengtcombineert met twee p orbitalen, worden 3 ''sp<sup>2</sup>'' orbitalen gevormd (onder 120° in een vlak), en blijft er loodrecht op dat vlak 1 p orbitaal over. (1 σ-binding + 1 π-binding)
* Wanneer de s orbitaal mengtcombineert met drie p orbitalen, worden 4 ''sp<sup>3</sup>'' orbitalen gevormd alsof het atoom het midden vormt van een [[viervlak|tetraëder]] met de hybride-orbitalen wijzend naar de vier punten. (1 σ-binding enkel)
 
== Waarom hanteert men het hybridisatiemodel? ==