Geschiedenis van de stad Utrecht: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Ombouw verouderd sjabloon |
k →Tweede Wereldoorlog: Correctie: staal is geen metaal maar een legering met AWB |
||
Regel 151:
| {{Galerijbestand klein| Detail_verzetsmonument_Utrecht.jpg |[[Verzetsmonument (Utrecht)|Verzetsmonument op het Domplein]]}}
|}
De Duitsers waren van plan in de meidagen van [[1940]] na [[Bombardement op Rotterdam|Rotterdam]] ook Utrecht te bombarderen, maar de [[capitulatie]] van het [[Nederlandse leger]] verhoedde dat. Op [[21 juni]] 1940 kwam de door Duitse bezetter ingestelde [[rijkscommissaris]] [[Seyss-Inquart]] in Utrecht.<ref>W. Berkelaar, blz. 87</ref> Op de [[Maliebaan]] bevond zich het hoofdkwartier van de NSB. Orders van het Duitse leger voor de [[Staal (
In 1942 ging de Duitse bezetter voortaan hard optreden. In dat jaar werd burgemeester [[Gerhard Abraham Willem ter Pelkwijk|G.A.W. ter Pelkwijk]] door de Duitsers ontslagen, waarna de NSB'er [[Cornelis van Ravenswaay|C. van Ravenswaay]] hem opvolgde. Joden werden voor het eerst massaal [[deportatie|gedeporteerd]] vanaf het [[Station Utrecht Maliebaan|Maliebaanstation]] naar [[Kamp Westerbork|Westerbork]] en later naar [[Auschwitz (concentratiekamp)|Auschwitz]]. Van de 1200 Joodse Utrechters werden er 900 vermoord. Het verzet nam toe en een jaar later schoot de [[Nederlands verzet in de Tweede Wereldoorlog|verzetsstrijdster]] [[Truus van Lier]] het hoofd van politie G.J. Kerlen dood. [[Fort de Bilt]] werd door de Duitsers gebruikt als executieplaats en tientallen verzetsmensen vonden er de dood. Verzet werd onder meer gepleegd door de [[Oranje Vrijbuiters]] en studenten van de Utrechtse universiteit. De Utrechtse bevolking was merendeels tegen de bezetter maar ondernam niets.<ref>Het Utrechts Archief (red.), [http://www.hetutrechtsarchief.nl/werkstukken/onderwerpen/wo-ii ''Utrecht tijdens de Tweede Wereldoorlog (1940 -1945)'']</ref>
|