Andrej Platonov: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k r2.7.3) (Robot: toegevoegd: be:Андрэй Платонаў |
Infobox toegevoegd |
||
Regel 1:
{{Infobox auteur
| naam = Andrej Platonov
| afbeelding = Памятник Платонову.JPG
| onderschrift = Platonov-standbeeld in Voronezj
| citaat =
| volledige naam = Andrej Platonovitsj Klimentov
| pseudoniem = Andrej Platonov
| beter-bekend-als =
| bijnaam =
| genoemd =
| geboren = [[1 september]] [[1899]]
| geboorteplaats = [[Voronezj]]
| overleden = [[5 januari]] [[1951]]
| overlijdensplaats = [[Moskou]]
| land = [[Rusland]]
| beroep = [[Schrijver]], conciërge
| jaren-actief =
| genre =
| stroming =
| invloeden = [[Pereval]], [[Nikolaj Fjodorov]]
| bekende-werken = ''In deze prachtige, grimmige wereld'', ''De bouwput''
| uitgeverij =
| dbnl =
| handtekening =
| website =
| lijst =
| ander portaal =
| portaal2 =
| portaal3 =
| lijst =
}}
'''Andrej Platonov''' ([[Russisch]]: Андрей Плато́нов) ([[Voronezj]], [[1 september]] [[1899]] - [[Moskou]], [[5 januari]] [[1951]]), pseudoniem van '''Andrej Platonovitsj Klimentov''' (Russisch: Андрей Платонович Климентов), was een [[Rusland|Russisch]] schrijver en dichter ten tijde van de vroege [[Sovjet-Unie|Sovjet-periode]].
Regel 16 ⟶ 48:
== Werk ==
Platonovs werk is stilistisch sterk, soms vervreemdend (hij zondigt vaak bewust tegen grammaticale regels), vol van symbolen en heeft inhoudelijk onmiskenbaar kenmerken van het [[absurdisme]] en het [[existentialisme]]. Hij beschouwt de wereld als een filosoof door de ogen van de werkende mens: vaak een rusteloze, gekwelde figuur, altijd onderweg, in beweging, op reis, in de natuur, op zoek naar de zin van het bestaan (die uiteindelijk niet wordt gevonden). De invloed van [[Fjodor Dostojevski|Dostojevski]] is duidelijk zichtbaar. Ook is er een duidelijke link met de Russisch filosoof [[Nikolaj Fjodorov]], die stelt dat geluk voor alle mensen het ultieme levensdoel is: het doel van de eeuwige zoektocht van de mens. Fjodorov ging daarbij zo ver, dat hij stelde dat op die manier de mens de dood zou kunnen overwinnen.
Platonov maakte in de jaren twintig vooral naam met korte verhalen en novellen, onder meer gebundeld in ''De sluizen van Jeripan'' ([[1927]]) en ''De verborgen mens'' ([[1928]]). In veel van deze verhalen stelt Platonov de Dostojevskiaanse vraag naar de vooruitgang: is de vooruitgang wel nodig als die met lijden gepaard moet gaan. Deze gedachte komt ook terug in zijn bekendste roman ''Tsjevengoer'' (geschreven eind jaren twintig, eerst verschenen in [[1972]] te [[Parijs]]). ''Tsjevengoer'' is een filosofische roman over de revolutie. De leider van de stad Tsjevengoer realiseert het communisme door alle “Bourgois” uit te roeien (“een saai maar noodzakelijk werk”). De enige die overblijft is de dromer Dvanov, die als een [[Don Quichotte]] het geluk najaagt, maar uiteindelijk zelfmoord pleegt. Het in
De poëzie van Platonov wordt gekenmerkt door een vaak satirische en ironische tegenstelling tussen het verhevene en het platvloerse, het heldhaftige en het lachwekkende. Als groot taalkunstenaar heeft Platonov de Russische taal met diverse verrassend nieuwe woordcombinaties verrijkt.
==Literatuur en bronnen==
* (ru) M. Heller, Андрей Платонов в пойсках счастья, 1982, Parijs
* E. Waegemans: Russische letterkunde, 1986, Utrecht
* A. Bachrach e.a.: Encyclopedie van de wereldliteratuur, 1980, Bussum
Regel 28 ⟶ 61:
== Bibliografie ==
* The Sky-Blue Depths (verse)
* De sluizen van Epifan (verhalen)
* Meadow Craftsmen
* De verborgen mens (novelle)
* Tsjevengoer, roman van een stad
*
* De zee der jeugd (novelle)
* Fourteen Little Red Huts (play)
* Dzjan
* The Potudan River (short stories)
* De gelukkige
* In deze prachtige, grimmige wereld (verhalen)
* The Hurdy Gurdy (play)
{{DEFAULTSORT:Platonov, Andrej}}
| |||