Gastro-oesofageale reflux: verschil tussen versies

Hoewel oesofagale reflux bij gezonde personen ook kan voorkomen, kan het problematisch worden als er klachten door ontstaan of als er schade optreedt aan het slijmvlies van de slokdarm. De oorzaak ligt meestal in het feit dat de afsluiting aan de onderkant van de slokdarm net boven de maag (LES, lower esophageal sphincter) niet goed (meer) werkt. (Hoewel hier geen echte [[kringspier]] aanwezig is hoort er wel een functionele afsluiting te bestaan). Ook een [[middenrifsbreuk]] (''[[hernia diafragmaticadiaphragmatica]]'') kan aan reflux ten grondslag liggen. Bij mensen met een [[verstandelijke handicap|verstandelijke beperking]] komt oesofagealeoesofagale reflux vaak voor; bij een [[intelligentiequotiënt|IQ]] beneden de 50 heeft wel 52% er last van; als er ernstige bijkomende beperkingen zijn wordt dit 70% of nog hoger.

Indien reflux wordt vermoed kan een slokdarmspiegeling ([[gastroscopie]]) worden verricht om te kijken of er door het maagzuur veroorzaakte schade is aan de slokdarm. Bij verdachte afwijkingen aan het slokdarmslijmvlies worden vaak kleine stukjes slokdarmweefsel weggenomen (biopten) om de eventuele graad van de slokdarm verandering [[metaplasie]] vast te stellen en maligniteit op te sporen. Soms verricht men een slokdarmdrukmeting (manometrie), vaak gecombineerd met een 24-uurs zuurmetinguurszuurmeting van de slokdarm waarbij de hoeveelheid zuur die in de slokdarm komt wordt gemeten en er gekeken kan worden of deze momenten samenhangen met momenten tijdens de meting dat er klachten optreden <ref>A.J. Bredenoord, J. Tack en A.J.P.M. Smout (2009): Functiestoornissen van het maagdarmkanaal, BSL, Houten</ref>. Belangrijk is, dat dit zonder zuurremmende medicijnen gebeurt, anders kan een vertekend beeld ontstaan. Bij een deel van de patiënten met klachten worden er geen afwijkingen gezien of gemeten tijdens de onderzoeken.

In ernstige gevallen van de ziekte kan een chirugische ingreep worden toegepast, een zogeheten fundoplicatie (vouwen van de ''fundus gastricus'', de koepel van de maag). De klassieke methode is de fundoplicatie volgens Nissen, waarbij middels een gewone, open operatie de koepel 360 graden om de slokdarm gevouwen wordt<ref name=nissen>{{cite journal |author=R. Nissen |title=Eine einfache Operation zur Beeinflussung der Refluxoesophagitis |language=German |journal=Schweizerische medizinische Wochenschrift |volume=86 |issue=Suppl 20 |pages=590–2 |year=1956 |pmid=13337262}}</ref>. Er bestaan verschillende variaties op deze methode, zoals de fundoplicatie volgens Toupet <ref>[http://www.refluxziekte.nl/patienteninformatie-bij-toupet-fundoplicatie fundoplicatie] Patiënteninformatie bij Toupet fundoplicatie volgens Toupet op www.refluxziekte.nl</ref>, waarbij de koepel niet helemaal om de slokdarm wordt gevouwen, maar alleen langs de achterkant<ref name=davis>{{cite journal|author=C.S. Davis, A. Baldea, J.R. Johns, R.J. Joehl en P.M. Fisichella |title=The Evolution and Long-Term Results of Laparoscopic Antireflux Surgery for the Treatment of Gastroesophageal Reflux Disease |journal=JSLS |year=2010 |volume=14 |pages=332-341 |doi=10.4293/108680810X12924466007007}}</ref>. Tegenwoordig wordt deze ingreep meestal [[Laparoscopie|laparoscopisch]] uitgevoerd <ref name=davis/>. Recent zijn ook klinische studies uitgevoerd met een methode waarbij de gehele operatie via de mond en de slokdarm wordt uitgevoerd <ref name=Bell>{{cite journal| author=R.C.W. Bell en K.D. Freeman |title=Clinical and pH-metric outcomes of transoral esophagogastric fundoplication for the treatment of gastroesophageal reflux disease |journal=Surgical Endoscopy |volume=25 |pages=387–2399 |doi=10.1007/s00464-010-1528-6}}</ref>. Dit gebeurt met een gespecialiseerd apparaat dat van binnenuit de maagkoepel omvouwt en tegelijk aan de slokdarm hecht.