Guy Standing waarschuwt in zijn boek ''The Precariat, the new dangerous class'' voor de gevolgen van die onzekerheid. Het precariaat kenmerkt zich door korte banen, lage inkomens, moeilijke relaties, weinig sociale zekerheid en/of het ontbreken van een politieke stem. Naast een dreiging van toenemende armoede (zoals bij de [[Mini-Jobs]] in Duitsland), is het precariaat bovendien vatbaar voor [[populisme]] en [[extremisme]] en vormt het zo tevens een [[democratie|democratisch]] gevaar. Die precaire klasse breidde de laatste jaren uit en werd diverser aldus Standing. In [[Japan]] schat hij de bevolkingsgroep op meer dan 20 miljoen.<ref>[http://www.ft.com/intl/cms/s/0/359fa9a8-8545-11df-9c2f-00144feabdc0.html#axzz1Y0hvtoZ1 Japan has to address the ‘precariat’], ''Financial Times'', 1 juli 2010.</ref> In Europa werd het precariaat een thema in de vroege 21ste eeuw: hoogopgeleide jongeren vonden geen baan of verrichtten onderbetaald werk.<ref>[http://www.presseurop.eu/en/content/article/953511-youthful-members-full-time-precariat Youthful members of the full-time precariat], Press Europe, 15 september 2011.</ref>
