Masoreten: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
daar is een mooi sjabloontje voor. |
k linkfix |
||
Regel 3:
{{Legenda|red|Klinkertekens}}
{{Legenda|blue|Voordrachttekens}}]]
'''Masoreten''' (of '''masorethen''', [[Hebreeuws]]: ''ba'alei hamasorah'', בעלי המסורה) (''"overleveraars"'') waren [[middeleeuwen|middeleeuwse]] [[joden|joodse]] geleerden in [[Palestina (regio)|Palestina]] en [[Babylon (Babel)|Babylon]], die de [[Hebreeuwse Bijbel]] voorzagen van klinker- en voordrachttekens en andere aantekeningen, de zogenaamde ''[[Hebreeuws alfabet|nikud]]'' en ''[[teamim]]''. Het was hun bedoeling om de tekst van [[uitspraak (taal)|uitspraaktekens]] te voorzien.
De Joodse Bijbel (door christenen het [[Oude Testament]] genoemd) is geschreven in het [[Hebreeuws]] (met uitzondering van enkele stukken in het [[Aramees]]). Gedurende de laatste twee eeuwen voor Christus gingen de Joden in hun land (ongeveer het huidige [[Israël]]) meer en meer Aramees spreken en werd het Hebreeuws dus steeds minder goed beheerst. De [[rabbijn]]en bleven echter het Hebreeuws steeds goed beheersen en gebruiken voor onderlinge contacten. Omdat het Hebreeuwse schrift, ruw gezegd, een medeklinkerschrift is, ontstond er langzamerhand discussie over en zorg om de juiste uitspraak en daarmee ook interpretatie van de tekst.
| |||