Yves Klein: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 84.106.201.6 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Mathonius
k sp
Regel 11:
===Blauw 1957-1959 ===
[[Bestand:Voorbeeld van IKB.jpg|right|thumb|200px|Voorbeeld]]
In 1957 exposeerde Klein te [[Milaan (stad)|Milaan]] in de ''Galerie Apollinaire'' en te Parijs in de ''Galerie Iris Clert'' en weer bij ''Colette Allendy'', ditmaal zijn doeken en sculpturen in diep ultramarijn blauw, dat hij ''I.K.B.'' (International Klein Blue) noemde. Van 1957 tot 1959 decoreerde hij de nieuwe opera van [[Gelsenkirchen]] in monochrome blauwen, terwijl de muren bewerkt werden in [[polyester]] ''Relief éponge rouge''. Aan de Parijse [[Universiteit van Parijs|Sorbonne]] gaf hij een paar lezingen over ''l'Evolution de l'art et de l'architecture vers l'immatériel''. Hij vond de kleur (of verf) uit toen hij experimenteerde met [[ultramarijn]]blauw [[pigment]] en een speciaal [[fixatief]], [[polyvinylacetaat]], destijds bekend als Rhodopas. Deze brak, in tegenstelling tot de gewone fixatieven, de glans (diepte) van de kleur niet af. Voor Klein zelf was de beeldende gevoeligheid van het blauw zo intens dat hij het over de wereld wilde verspreiden. Vanaf dat moment spreken we van ''de blauwe revolutie''. Hij ondernam tal van projecten in publieke ruimtes. Zo liet hij in 1957 op de opening van een tentoontellingtentoonstelling 1001 blauwe ballonnen de lucht ingaan.
 
Yves Klein [[octrooi|patenteerde]] zijn ultramarijnpigment internationaal als [[International Klein Blue]] ofwel IKB.