Rector magnificus: verschil tussen versies

De rector magnificus wordt in Nederland benoemd door de [[Raad van Toezicht]]. [[Wetenschappelijke promotie|Promoties]] aan een universiteit vinden formeel op gezag van de rector magnificus plaats; [[oratie]]s ter aanvaarding van leerstoelen worden in Nederland ook gericht aan de rector magnificus. De benaming rector magnificus blijft in Nederland bij universiteiten in gebruik, en een enkele [[hoger beroepsonderwijs|hogeschool]] heeft haar in 2010 ingevoerd.<ref>[[NHTV]] in Breda, een hogeschool die ook universitaire opleidingen aanbiedt.</ref> Onder Nederlandse rectores magnifici zijn Nobelprijswinnaars als ([[Hendrik Antoon Lorentz|Hendrik Lorentz]], [[Frits Zernike]], [[Heike Kamerlingh Onnes|Kamerlingh Onnes]] en [[Willem Einthoven|Einthoven]] te vinden. Tot ca. 1970 was aan Nederlandse universiteiten de rector magnificus vaak de ''primus inter pares''. De oudste Nederlandse rector magnificus is [[Peter Tiara]], die met een jaar onderbreking tussen 1575 en 1579 rector magnificus was van de [[Universiteit Leiden|Leidse universiteit|]].