Loep: verschil tussen versies

De sterkte van een loep wordt gewoonlijk opgegeven als [[Lens (optica)#Loepvergroting|vergrotingsfactor]]. Vooral bij goedkopere exemplaren van onbekende merken is het verstandig voor aanschaf de werkelijke vergroting even te schatten.<ref>Twee mogelijkheden om de sterkte te schatten:<br />''a''. Beeld een ver verwijderd voorwerp (een lamp, lichtreclame, de rand van een winkelruit o.i.d.) zo scherp mogelijk af op een stuk papier. De afstand tussen papier en loep is ongeveer de brandpuntafstand. Deel 250 mm door deze brandpuntsafstand (eveneens in mm). Het resultaat is de vergroting.<br />''b''. Beeld een voorwerp zodanig op een stuk papier af dat de afstand tussen voorwerp en loep ongeveer gelijk is aan de afstand tussen beeld en loep. Het beeld is dan even groot als het voorwerp. De brandpuntsafstand is nu de helft van de afstand tussen loep en beeld (of tussen loep en voorwerp). Deel 250 mm door deze brandpuntsafstand (eveneens in mm). Het resultaat is de vergroting.</ref> Er wordt namelijk nogal eens stilzwijgend de zgn.zogenaamde ''oppervlaktevergroting'' opgegeven, die het kwadraat is van de hoekvergroting en dus aanzienlijk groter lijkt.

Een bijzonder soort loep is het ''[[oculair]]'', dat gebruikt wordt om het door een objectief gevormde beeld met het oog te bekijken. Dit wordt toegepast in o.a.onder andere [[verrekijker]]s, [[Telescoop (optica)|telescopen]], [[Microscoop|microscopen]], [[camera]]zoekers,<ref>Opgemerkt kan worden dat de [[spiegelreflexcamera]] een goede illustratie vormt van het feit dat een oculair eigenlijk een loep is. Immers het beeld wordt op het matglas geprojecteerd, waar het vervolgens met een loep wordt bekeken. Als er geen matglas zat, zou met dezelfde loep het luchtbeeld bekeken worden, en dat is precies waar een oculair voor bedoeld is.</ref> etc.