Trajanus: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k wiki |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 44:
Decebalus zon op wraak en trachtte de andere naties ten noorden van de Donau tegen de Romeinen op te zetten. Trajanus keerde terug naar het gebied, liet een grote brug bouwen over de Donau en veroverde geheel Dacia ([[106]]). Hij lijfde het goudrijke gebied in als provincie. Sarmizegetusa werd verwoest en Decebalus pleegde zelfmoord. Op de puinhopen van de oude hoofdstad werd een nieuwe stad gebouwd: Colonia Ulpia Traiana. De Daciërs werden goeddeels uitgeroeid -één van de weinige gebieden waar de Romeinen dit deden- en het gebied werd met Romeinse kolonisten herbevolkt.
Rond dezelfde tijd kwam er ook een einde aan het onafhankelijke koninkrijk van
[[Nabatea]]. Bij testament was bepaald, dat bij de dood van de laatste koning het gebied bij het Romeinse Rijk zou komen. Zo ontstond Arabia Petrea, een provincie die het huidige Jordanië en een stukje Saudi Arabië omvatte
De volgende zeven jaren heerste Trajanus als burger-keizer en werd er niet minder om gewaardeerd. In deze tijd had hij een briefwisseling met [[Plinius de Jongere]], o.a. over hoe om te gaan met de christenen. Trajanus vond dat ze met rust gelaten moesten worden als ze maar niet al te opzichtig van hun geloof blijk gaven. Er werden veel gebouwen neergezet in deze tijd, zowel in zijn geboorteland Hispania als in Italië, oa. het forum dat nog steeds bestaat in Rome.
<TABLE ALIGN="
[[Afbeelding:Trajan3Koningen.jpg|center]]<
</
In [[113]] trok hij nog een laatste keer ten strijde, dit maal tegen de [[Parthen]]. De eeuwige twistappel [[Armenië]] was de aanleiding. Al sinds [[Nero]]'s tijd hadden de Romeinen en de Parthen de invloed over Armenië gedeeld en er werd nu een vorst op de troon van het bergkoninkrijk gezet die Trajanus niet zinde. Hij trok het land binnen, zette de koning af en lijfde het gebied in als provincie. Daarna wendde hij zich tegen het Parthische Rijk zelf en veroverde [[Mesopotamië]], eerst [[Babylon]], dan [[Seleucia]] en uiteindelijk [[Ctesifon]] in [[116]]. Hij trok verder tot de Golfkust en verklaarde Mesopotamië een nieuwe provincie. Hij vond het maar niets dat hij al te oud was om in de voetsporen van [[Alexander de Grote]] te treden; maar trok toch Khuzestan binnen en veroverde [[Susa]] en zette [[Khusro]] I af en verving hem door een stroman: ([[Parthamaspates]]). Het Romeinse Rijk zou nooit meer zo ver oostelijk zijn macht laten blijken.
|